Η Δημοκρατία του Ελ Σαλβαδόρ, που σημαίνει στα
Ισπανικά "Ο Σωτήρας" και ήταν γνωστή προϊσπανικά ως Κουσκατλάν (Cuscatlán),
είναι χώρα της Κεντρικής Αμερικής με πληθυσμό 7.185.218 κατοίκους, σύμφωνα με
εκτιμήσεις του 2009. Είναι το πιο πυκνοκατοικημένο κράτος στην αμερικανική
ενδοχώρα (ιδιαίτερα η πρωτεύουσά του, το Σαν Σαλβαδόρ). Επίσης, είναι η πιο
βιομηχανοποιημένη χώρα στην περιοχή.
Ο πολιτισμός του Ελ Σαλβαδόρ χρονολογείται από την προκολομβιανή
εποχή, γύρω στο 1500 π.Χ., σύμφωνα με στοιχεία που προέρχονται από τα αρχαία
ερείπια του Ταζουμάλ και του Τσαλτσουάπα.
Ισπανικη αποικια που στις 15 Σεπτεμβρίου 1821 το Ελ Σαλβαδόρ
και οι υπόλοιπες κεντροαμερικανικές επαρχίες διακήρυξαν την ανεξαρτησία τους
από την Ισπανία.
Η βιομηχανία καφέ αναπτύχθηκε ιδιαίτερα στο Ελ Σαλβαδόρ. Ως
αποτέλεσμα, η άρχουσα τάξη παρείχε κίνητρα για κυβερνητική οικονομική
υποστήριξη μέσω δασμών εισαγωγών για αγαθά που εισάγονταν με ξένο χρήμα από τις
πωλήσεις του καφέ. Η υποστήριξη αυτή, συνδυασμένη με ευτελείς μηχανισμούς
διαφθοράς, διασφάλισαν τους καλλιεργητές καφέ με μια τεράστια επίδραση εντός
της κυβέρνησης και του στρατού, την οποία χρησιμοποίησαν για να δημιουργήσουν
την Γκουάρντια Ναθιονάλ (ΓΝ) το 1912. Τα καθήκοντα της ΓΝ διέφεραν από αυτά της Πολισία Ναθιονάλ
(ΠΝ), βασικά στο ότι το προσωπικό της ΓΝ ήταν ειδικά υπεύθυνο για να παρέχουν
ασφάλεια στις φίνκας καφέ και να καταστέλλουν αποτελεσματικά κάθε τυχόν
εξέγερση των αγροτών.
Νομισματική μονάδα της χώρας από το 2001 είναι το Δολάριο
ΗΠΑ. Οι οικονομικές πληροφορίες μπορούν να εκφραστούν σε αμερικανικά δολάρια
και σε κολόν Ελ Σαλβαδόρ, παρότι το τελευταίο δεν είναι πια σε κυκλοφορία. • Ολικό ΑΕΠ (2009) 43,319 δισ. $
• Κατά κεφαλή 7.439 $
12/3/2012
Ο πρόεδρος του Ελ Σαλβαδόρ Μαουρίτσιο Φούνες και η κυβέρνηση υ του
Μετώπου Εθνικής Απελευθέρωσης Φαραμπούντο Μαρτί (FMLN) αντιμετώπισαν
χθες Κυριακή μια σημαντική δοκιμασία, καθώς οι περίπου 4,5 εκατ.
πολίτες που έχουν δικαίωμα ψήφου κλήθηκαν στις κάλπες για τις
βουλευτικές και δημοτικές εκλογές.
Ο Φούνες, κεντρώος, μετριοπαθής πολιτικός, έχει ακόμη δύο για να
ολοκληρώσει την 5ετή θητεία του στην μικρή πυκνοκατοικημένη χώρα της
Κεντρικής Αμερικής. Η υψηλή δημοτικότητά του δεν θεωρείτο ότι θα
εξασφάλιζε κατ' ανάγκη τη νίκη για το FMLN, το οποίο είχε 35 έδρες στην
απελθούσα βουλή.
Στις εκλογές κρίθηκαν οι 84 έδρες της βουλής, η οποία έχει τριετή θητεία, καθώς και οι δημαρχίες σε 262 πόλεις.
Οι δημοσκοπήσεις έδιναν στο FMLN, ένα κόμμα στελέχη του οποίου είναι
πολλοί πρώην αντάρτες, σχεδόν τις ίδιες πιθανότητες -25% - να
διατηρήσει τον έλεγχο της βουλής με την Εθνικιστική Δημοκρατική
Συμμαχία (ARENA, 19 έδρες), το δεξιό κόμμα που κυβέρνησε για πάνω από
δύο δεκαετίες μετά τον εμφύλιο πόλεμο. Στην τρίτη θέση, με λιγότερο από
10% ήταν το κόμμα Gana (συντηρητικό, 14 βουλευτές), το οποίο έχει
συμμαχήσει με το Φαραμπούντο Μαρτί.
Μια 66χρονη ψηφοφόρος είπε ότι θέλει να δει «αλλαγές στη χώρα. . . τα παιδιά και τα εγγόνια μας ζουν σαν κι εμάς, φοβισμένα από την τόση βία».
Τάχθηκε υπέρ της θέσπισης σκληρότερων νόμων για την καταπολέμηση του
εγκλήματος στο Σαλβαδόρ - μια χώρα έξι εκατομμυρίων όπου περίπου 14
άνθρωποι δολοφονούνται καθημερινά κατά μέσον όρο, σύμφωνα με επίσημα
στοιχεία.
Ο Φούνες κάλεσε τους πολίτες να του επιτρέψουν να «εγγυηθεί ότι οι αλλαγές οι οποίες λαμβάνουν χώρα θα ενισχυθούν, δε θα αναστραφούν».
Το FMLN υποσχέθηκε κοινωνικά προγράμματα και δημιουργία θέσεων
εργασίας στη χώρα--όπου η ανεργία πλήττει το ένα τρίτο του ενεργού
πληθυσμού - ενώ το ARENA επικέντρωσε την προεκλογική του εκστρατεία στο
ζήτημα της εγκληματικότητας και ειδικά των νεανικών συμμοριών, ή
Μάρας.
Η σκληρότερη μάχη αναμενόταν να δοθεί για την δημαρχία του Σαν
Σαλβαδόρ, όπου ο Νόρμαν Κιχάνο, ο δήμαρχος (του ARENA) αντιμετωπίζει
τον Σαφίκ Αντάλ, γιο ενός γνωστού αντάρτη με το ίδιο όνομα (FMLN).
13/3/2012
Το κυβερνών κόμμα στο Ελ Σαλβαδόρ υπέστη ήττα στις βουλευτικές
εκλογές, εξέλιξη που εν μέρει αποδίδεται στην αγανάκτηση μεγάλου μέρους
των πολιτών για την κλιμάκωση της εγκληματικότητας στην μικρή, φτωχή
κεντροαμερικανική χώρα, σύμφωνα με τα αποτελέσματα που δόθηκαν στην
δημοσιότητα χθες.
Το συντηρητικό κόμμα Εθνικιστική Δημοκρατική Συμμαχία (ARENA) πήρε άλλες 15 έδρες φθάνοντας τις 33 επί συνόλου 84 με σχεδόν όλες τις ψήφους καταμετρημένος από την εκλογική επιτροπή. Το κυβερνών Μέτωπο Εθνικής Απελευθέρωσης Φαραμπούντο Μαρτί (FMLN) απώλεσε τέσσερις έδρες και θα έχει 31 στη νέα βουλή, γεγονός που χαρακτηρίζεται πλήγμα για τον πρόεδρο Μαουρίτσιο Φούνες, πρώην δημοσιογράφο ο οποίος κέρδισε τις εκλογές το 2009 τερματίζοντας την διακυβέρνηση του ARENA επί δύο δεκαετίες.
Οι συντηρητικοί αντίπαλοί του κέρδισαν το αριστερό FMLN σε σημαντικά προπύργιά του, αποσπώντας νίκες σε σημαντικές πόλεις στις δημοτικές εκλογές. «Ιστορική νίκη» χαρακτήρισε το αποτέλεσμα ο Νόρμαν Κιχάνο, ο οποίος επανεξελέγη δήμαρχος στην πρωτεύουσα Σαν Σαλβαδόρ. «Έχουμε την πλειοψηφία στη βουλή και θα αλλάξουμε την πορεία της χώρας», πρόσθεσε.
Συνολικά το ARENA κέρδισε 114 από τις συνολικά 262 δημαρχίες, έναντι 92 του FMLN.
Οι παρατηρητές που είχε στείλει στη χώρα ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών διαπίστωσαν παρατυπίες, δυσλειτουργίες και εμπόδια στην εκλογική διαδικασία, όπως η καθυστέρηση στο άνοιγμα πολλών εκλογικών κέντρων και το γεγονός ότι αναιρέθηκε η μυστικότητα της ψήφου για πολλούς πολιτες.
Το αποτέλεσμα μοιάζει να καθιστά το FMLN πιο εξαρτημένο από την υποστήριξη του δεξιού κόμματος Μεγάλη Συμμαχία για την Εθνική Ενότητα (GANA), το οποίο είχαν σχηματίσει αποχωρήσαντες από το ARENA στην προηγούμενη βουλή, παίρνοντάς του πάνω από 12 έδρες. Το GANA, το οποίο καταλαμβάνει 11 έδρες (-5) έχει ήδη υποστηρίξει την κυβέρνηση του Φούνες.
Ο Φούνες είναι ο πρώτος πρόεδρος που εξελέγη ως υποψήφιος του FMLN, το κόμμα που αποτελεί την μετεξέλιξη του αντάρτικου που πολεμούσε επί 12 χρόνια μια υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ κυβέρνηση. Ο εμφύλιος τερματίστηκε το 1992, αφού στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 75.000 ανθρώπους.
Ο αναλυτής Μπόρις Σεγούρα προέβλεψε ότι η δεξιά θα παραμείνει διχασμένη. «Η εχθρότητα [μεταξύ των κομμάτων ARENA και GANA] δεν φαίνεται πιθανό να υποχωρήσει. . . η κυβέρνηση Φούνες θα γλιτώσει, έτσι, από μεγάλους πονοκεφάλους», εκτίμησε ο Σεγούρα.
Ο Φούνες ήδη χρειάστηκε την υποστήριξη του GANA για να εγκριθούν δύο νομοσχέδια δημοσιονομικής προσαρμογής. Ο Σεγούρα εκτίμησε ότι η προώθηση σοβαρών μεταρρυθμίσεων δεν φαίνεται να είναι πλέον πολύ πιθανή για το υπόλοιπο της θητείας του προέδρου.
Η χώρα των 6,25 εκατ. κατοίκων ακόμα προσπαθεί να συνέλθει από τις σφοδρές περυσινές βροχοπτώσεις οι οποίες στοίχισαν τη ζωή σε πάνω από 30 ανθρώπους και προκάλεσαν ζημιές 900 εκατ. δολαρίων. Ένα πρόβλημα που παραμένει πιεστικό είναι αυτό της ασφάλειας. Το ποσοστό των δολοφονιών αυξήθηκε κατά 9% το 2011, κυρίως λόγω της δράσης των Μάρας, συμμοριών που συνδέονται με Μεξικανικά καρτέλ που διακινούν ναρκωτικά. Σύμφωνα με στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών, η αναλογία των ανθρωποκτονιών στο Ελ Σαλβαδόρ φτάνει τις 66 ανά 100.000 κατοίκους και είναι μια από τις υψηλότερες παγκοσμίως.
(ΑΠΕ - ΜΠΕ)
Το συντηρητικό κόμμα Εθνικιστική Δημοκρατική Συμμαχία (ARENA) πήρε άλλες 15 έδρες φθάνοντας τις 33 επί συνόλου 84 με σχεδόν όλες τις ψήφους καταμετρημένος από την εκλογική επιτροπή. Το κυβερνών Μέτωπο Εθνικής Απελευθέρωσης Φαραμπούντο Μαρτί (FMLN) απώλεσε τέσσερις έδρες και θα έχει 31 στη νέα βουλή, γεγονός που χαρακτηρίζεται πλήγμα για τον πρόεδρο Μαουρίτσιο Φούνες, πρώην δημοσιογράφο ο οποίος κέρδισε τις εκλογές το 2009 τερματίζοντας την διακυβέρνηση του ARENA επί δύο δεκαετίες.
Οι συντηρητικοί αντίπαλοί του κέρδισαν το αριστερό FMLN σε σημαντικά προπύργιά του, αποσπώντας νίκες σε σημαντικές πόλεις στις δημοτικές εκλογές. «Ιστορική νίκη» χαρακτήρισε το αποτέλεσμα ο Νόρμαν Κιχάνο, ο οποίος επανεξελέγη δήμαρχος στην πρωτεύουσα Σαν Σαλβαδόρ. «Έχουμε την πλειοψηφία στη βουλή και θα αλλάξουμε την πορεία της χώρας», πρόσθεσε.
Συνολικά το ARENA κέρδισε 114 από τις συνολικά 262 δημαρχίες, έναντι 92 του FMLN.
Οι παρατηρητές που είχε στείλει στη χώρα ο Οργανισμός Αμερικανικών Κρατών διαπίστωσαν παρατυπίες, δυσλειτουργίες και εμπόδια στην εκλογική διαδικασία, όπως η καθυστέρηση στο άνοιγμα πολλών εκλογικών κέντρων και το γεγονός ότι αναιρέθηκε η μυστικότητα της ψήφου για πολλούς πολιτες.
Το αποτέλεσμα μοιάζει να καθιστά το FMLN πιο εξαρτημένο από την υποστήριξη του δεξιού κόμματος Μεγάλη Συμμαχία για την Εθνική Ενότητα (GANA), το οποίο είχαν σχηματίσει αποχωρήσαντες από το ARENA στην προηγούμενη βουλή, παίρνοντάς του πάνω από 12 έδρες. Το GANA, το οποίο καταλαμβάνει 11 έδρες (-5) έχει ήδη υποστηρίξει την κυβέρνηση του Φούνες.
Ο Φούνες είναι ο πρώτος πρόεδρος που εξελέγη ως υποψήφιος του FMLN, το κόμμα που αποτελεί την μετεξέλιξη του αντάρτικου που πολεμούσε επί 12 χρόνια μια υποστηριζόμενη από τις ΗΠΑ κυβέρνηση. Ο εμφύλιος τερματίστηκε το 1992, αφού στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 75.000 ανθρώπους.
Ο αναλυτής Μπόρις Σεγούρα προέβλεψε ότι η δεξιά θα παραμείνει διχασμένη. «Η εχθρότητα [μεταξύ των κομμάτων ARENA και GANA] δεν φαίνεται πιθανό να υποχωρήσει. . . η κυβέρνηση Φούνες θα γλιτώσει, έτσι, από μεγάλους πονοκεφάλους», εκτίμησε ο Σεγούρα.
Ο Φούνες ήδη χρειάστηκε την υποστήριξη του GANA για να εγκριθούν δύο νομοσχέδια δημοσιονομικής προσαρμογής. Ο Σεγούρα εκτίμησε ότι η προώθηση σοβαρών μεταρρυθμίσεων δεν φαίνεται να είναι πλέον πολύ πιθανή για το υπόλοιπο της θητείας του προέδρου.
Η χώρα των 6,25 εκατ. κατοίκων ακόμα προσπαθεί να συνέλθει από τις σφοδρές περυσινές βροχοπτώσεις οι οποίες στοίχισαν τη ζωή σε πάνω από 30 ανθρώπους και προκάλεσαν ζημιές 900 εκατ. δολαρίων. Ένα πρόβλημα που παραμένει πιεστικό είναι αυτό της ασφάλειας. Το ποσοστό των δολοφονιών αυξήθηκε κατά 9% το 2011, κυρίως λόγω της δράσης των Μάρας, συμμοριών που συνδέονται με Μεξικανικά καρτέλ που διακινούν ναρκωτικά. Σύμφωνα με στοιχεία των Ηνωμένων Εθνών, η αναλογία των ανθρωποκτονιών στο Ελ Σαλβαδόρ φτάνει τις 66 ανά 100.000 κατοίκους και είναι μια από τις υψηλότερες παγκοσμίως.
(ΑΠΕ - ΜΠΕ)
16/4/2012
Το προηγούμενο Σάββατο, ήταν η πρώη ημέρα, μετά από τρία χρόνια,
που δεν σημείωθηκε ούτε μία δολοφονία στο Ελ Σαλβαδόρ. Η κατάσταση στη
χώρα είναι τόσο ακραία, που έχουν φθάσει στο σημείο να θεωρείται γεγονός
όχι η δολοφονία, αλλά το να έρχεται η μέρα που δεν σημειώνεται καμία!
Ο πρόεδρος της χώρας, Μαουρίτσιο Φούνες, συγκεκριμένα δήλωσε πως «έπειτα από χρόνια που ο αριθμός των φόνων είχε φθάσει σε επίπεδα συναγερμού, με ως και 18 φόνους την ημέρα, είδαμε το Σάββατο να μην καταγράφεται ούτε μια ανθρωποκτονία στη χώρα».
Οι συμμορίες στη χώρα δρουν ανεξέλεγκτα, ενώ σχετικά πρόσφατα, ο ίδιος ο πρόεδρος της χώρας, είχε καλέσει το στρατό να αναλάβει καθήκοντα επιβολής του νόμου.
Οταν πριν χρόνια ανέλαβε τα ηνία της χώρας ο Μαουρίτσιο Φούνες, ο μέσος όρος των δολοφονιών ημερησίως ήταν 12, ενώ σήμερα, έχει αυξηθεί στους 18.
Σύμφωνα με δεδομένα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, στο Ελ Σαλβαδόρ καταγράφονταν πρόσφατα 66 δολοφονίες ανά 100.000 κατοίκους, δείκτης που είναι από τους υψηλότερους στον κόσμο.
28/4/2012
Ο πρόεδρος της χώρας, Μαουρίτσιο Φούνες, συγκεκριμένα δήλωσε πως «έπειτα από χρόνια που ο αριθμός των φόνων είχε φθάσει σε επίπεδα συναγερμού, με ως και 18 φόνους την ημέρα, είδαμε το Σάββατο να μην καταγράφεται ούτε μια ανθρωποκτονία στη χώρα».
Οι συμμορίες στη χώρα δρουν ανεξέλεγκτα, ενώ σχετικά πρόσφατα, ο ίδιος ο πρόεδρος της χώρας, είχε καλέσει το στρατό να αναλάβει καθήκοντα επιβολής του νόμου.
Οταν πριν χρόνια ανέλαβε τα ηνία της χώρας ο Μαουρίτσιο Φούνες, ο μέσος όρος των δολοφονιών ημερησίως ήταν 12, ενώ σήμερα, έχει αυξηθεί στους 18.
Σύμφωνα με δεδομένα του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών, στο Ελ Σαλβαδόρ καταγράφονταν πρόσφατα 66 δολοφονίες ανά 100.000 κατοίκους, δείκτης που είναι από τους υψηλότερους στον κόσμο.
28/4/2012
Παραιτήθηκε χθες ο υπουργός Οικονομίας του Ελ Σαλβαδόρ Έκτορ
Δάδα, λόγο διαφωνιών με τον πρόεδρο Μαουρίτσιο Φούνες σχετικά με την
οικονομική κατεύθυνση της μικρής κεντροαμερικανικής χώρας.
Το Ελ Σαλβαδόρ δεν κατάφερε να τηρήσει ορισμένους στόχους
σχετικά με τις δημόσιες δαπάνες το 2011, γεγονός το οποίο οδήγησε το
Διεθνές Νομισματικό Ταμείο να αναστείλει, αυτή την εβδομάδα, ένα δάνειο
750 εκατ. δολαρίων που είχε συμφωνηθεί να λάβει η χώρα.
Ο διεθνής χρηματοοικονομικός θεσμός ανέφερε ότι η οικονομική
ανάπτυξη στο Ελ Σαλβαδόρ, που ανήλθε σε 1,5% το 2011, ήταν χαμηλότερη
από ό,τι προβλεπόταν, ενώ οι δημόσιες δαπάνες και το έλλειμμα αυξήθηκαν
πέραν των προσδοκιών. Το ΑΕΠ της χώρας εκτιμάται ότι θα αυξηθεί από 2,0%
ως 2,5% φέτος.
Ο Φούνες ονόμασε τον υφυπουργό Εμπορίου και Βιομηχανίας Αρμάνδο Φλόρες διάδοχο του Δάδα.
Eλ Σαλβαδόρ: Στη «Γη της ευτυχίας»
«Αλήθεια, τι σε έκανε να ταξιδέψεις στο Ελ Σαλβαδόρ;» με ρώτησε ένας
φίλος. «Είναι η τελευταία χώρα της "Ruta Maya", της περιπέτειας της
εγκατάστασης του λαού των Μάγιας στις χώρες της Κεντρικής Αμερικής» του
απάντησα!
Τελικά μπορεί οι πυραμίδες να μην ήταν τόσο μεγαλοπρεπείς όσο στις άλλες χώρες, όμως ήταν η αφορμή για να γνωρίσω αυτή την «άγνωστη» και παραγκωνισμένη μικρή χώρα. Τη μικρότερη χώρα της Κεντρικής Αμερικής -το Ελ Σαλβαδόρ - που έχει έκταση 20.688 τ.χλμ. και 320 χλμ. ακτογραμμής, τη διασχίζεις μέσα σε μερικές ώρες απ' άκρη σ' άκρη.
Καταλαμβάνει τα αρχαία εδάφη της Κουσκατλάν (Γη της Ευτυχίας) και κατοικούν αρκετές ινδιάνικες φυλές: Πιπίλ στις ακτές, Ποκομάμ στα σύνορα με τη Γουατεμάλα, Λένκας και Ουλούας στον Βορρά, Τσόρτι δυτικά του ποταμού Λέμπα. Το έδαφος της χώρας περιλαμβάνει τρεις οροσειρές και ένα κεντρικό οροπέδιο με πολλά βουνά καθώς και 25 ηφαίστεια.
Διασχίζεται από τον ποταμό Λέμπα, ενώ φυσικές λίμνες και ποτάμια συμπληρώνουν τις ομορφιές. Στα υψίπεδα καλλιεργείται καφές, στα παράκτια βαμβάκι και στα χαμηλά ζάχαρη. Λόγω των καλλιεργειών λίγα από τα αυτόχθονα φυτά έχουν επιζήσει και ανάμεσά τους βάλσαμο και μανγκρόβια.
Σήμερα οι μεστίσο (από Ισπανούς με Ινδιάνες) αποτελούν το 94% των 6 εκατομμυρίων κατοίκων της χώρας, μόλις το 5% είναι Ινδιάνοι, ενώ το 1% είναι απόγονοι Ευρωπαίων. Το μικρό Ελ Σαλβαδόρ έχει να σου δώσει κάτι ξεχωριστό, όπως ξεχωριστοί είμαστε όλοι οι άνθρωποι.
Πινιάτα, η αγαπημένη των παιδιώνΗ pinata (πινιάτα), ίσως το πιο αγαπημένο παιδικό έθιμο στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, πέρα από τις γιορτές των Χριστουγέννων, τηρείται και στα γενέθλια των παιδιών, αφού δεν νοούνται γενέθλια χωρίς πινιάτα! Κούκλες από γερά χαρτόνια και πολύχρωμα γκοφρέ χαρτιά σε διάφορα παιδικά σχέδια δανεισμένα από δημοφιλείς ταινίες, γεμίζονται με πολλές καραμέλες, σοκολατάκια, διάφορα γλυκίσματα και μικρά δωράκια.
Στη συνέχεια το παιδί με ένα ραβδί επίσης από γκοφρέ χαρτί με μεγάλο κεφάλι που παριστάνει κάποιον αγαπημένο ήρωα, χτυπάει την πινιάτα που έχει κρεμαστεί κάπου ψηλά, ώσπου να σπάσει και να αποκαλυφθούν οι κρυμμένοι θησαυροί! Η φωτογραφία από ειδικό κατάστημα με πινιάτας στο κέντρο της πόλης, στην Πλάσα Λιμπερτάδ.
Η λίμνη Ντε Κοατεπέκ
Στον δρόμο για τη Σάντα Ανα τα βλέμματα κλέβει η θέα της λίμνης Κοατεπέκ. Η Λάγκο ντε Κοατεπέκ περιβάλλεται από τα ηφαίστεια Σέρο Βέρντε, Σάντα Ανα και Ισάλκο. Πρόκειται για λίμνη ηφαιστειακού κρατήρα, με πλάτος 6 χλμ. και βάθος 120 μέτρων, και πολύ έντονη βλάστηση περιμετρικά. Στην ανατολική πλευρά του ηφαιστείου Σάντα Ανα, γύρω από τη λίμνη υπάρχουν αρκετά εξοχικά σπίτια και είναι δημοφιλής προορισμός των οικογενειών για πικνίκ στη φύση, ενώ υπάρχουν και αρκετά εστιατόρια και ξενοδοχεία.
Και λίγη Ιστορία…Ηταν το 1524 όταν ο παλιός μας γνώριμος από την κατάκτηση της Γουατεμάλας Πέδρο δε Αλβαράδο έφτασε με τους κονκισταδόρες του για να κατακτήσει τη χώρα. Δεν υπολόγιζε όμως τις δυνάμεις του ινδιάνου αρχηγού Ατλακάτλ, ο οποίος όχι μόνο κατάφερε να απωθήσει τους κονκισταδόρες αλλά να τραυματίσει και τον ίδιο τον Αλβαράδο.
Η δεύτερη απόπειρα έγινε από τον ξάδερφο του Ντιέγκο το 1528, και δυστυχώς ήταν επιτυχής. Τότε η φυλή των Πιπίλ που μιλούσε τη γλώσσα Νάουα, συγγενική με τη Ναούατλ των μεξικανικών φυλών Αζτέκων και Τολτέκων, και όριζε τη χώρα, υποδουλώθηκε.
Οι Ισπανοί κατακτητές ίδρυσαν το Σαν Σαλβαδόρ το 1525 σε απόσταση περίπου 30 χλμ. βορειοδυτικά της σημερινής πόλης και τη μετέφεραν στο σημείο αυτό τρία χρόνια αργότερα. Ανακηρύχθηκε πόλη το 1546, και έτσι το Σαν Σαλβαδόρ έγινε η πρωτεύουσα της αποικιοκρατικής επαρχίας Κουσκατλάν.
Στη γη όπου οι Ολμέκοι ζούσαν από το 2000 π.Χ., ενώ οι πυραμίδες στο Τασουμάλ και στο Σαν Αντρές απεδείκνυαν ότι οι Μάγιας ζούσαν στο Δυτικό Ελ Σαλβαδόρ για περισσότερα από 1.000 χρόνια, οι Ισπανοί επέβαλαν την καλλιέργεια βαμβακιού, βάλσαμου και λουλακιού. Δεκατέσσερις οικογένειες πήραν τον έλεγχο της γης. Ηλεγχαν τους Ινδιάνους επιβάλλοντάς τους την καθολική θρησκεία και έφεραν περίπου 2.000 σκλάβους από την Αφρική. Στις 5 Νοεμβρίου του 1810 ο ιερέας Χοσέ Ματίας Ντελγκάδο κήρυξε την ανεξαρτησία της χώρας, η οποία όμως δεν κατακτήθηκε πριν από τις 15 Σεπτεμβρίου του 1821.
Παρ’ όλα αυτά όμως οι ίδιες οικογένειες εξακολούθησαν να εκμεταλλεύονται τους Ινδιάνους. Ετσι με σύνθημα «Γη σε αυτούς που τη δουλεύουν» ο Ινδιάνος Αναστάσιο Ακίνο, που θεωρείται εθνικός ήρωας, προσπάθησε να ξεσηκώσει ανεπιτυχώς σε επανάσταση τους Ινδιάνους. Στα χρόνια 1834-1839 το Σαν Σαλβαδόρ ήταν πρωτεύουσα των Ηνωμένων Επαρχιών της Κεντρικής Αμερικής και πρωτεύουσα της χώρας από το 1839. Το Ελ Σαλβαδόρ ταλαιπωρήθηκε για αρκετά χρόνια με εμφυλίους πολέμους που διήρκεσαν από το 1980 ως το 1992. Στη διάρκειά τους πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι εγκατέλειψαν τη χώρα βρίσκοντας καταφύγιο στις ΗΠΑ, κυρίως στην Καλιφόρνια, και σήμερα αποτελούν την κύρια πηγή εισροής συναλλάγματος, το οποίο στέλνουν στις οικογένειές τους.
Οταν οι συνθετικές βαφές παραγκώνισαν το λουλάκι, η καλλιέργεια στράφηκε προς τον καφέ. Οι καφεταλέρος που ξεπήδησαν και αποτελούν μόλις το 2% του πληθυσμού έγιναν πλούσιοι καρπούμενοι τα κέρδη από το 95% των εξαγωγών καφέ της χώρας.
Η Σάντα Ανα με τις καλλιέργειες του καφέΤο 65% της οικονομίας του Ελ Σαλβαδόρ βασίζεται στην καλλιέργεια του καφέ, κατακτώντας την έβδομη θέση στον κόσμο με παραγωγή πάνω από 165 τόνους τον χρόνο της ποικιλίας αράμπικα. Το ηφαιστειογενές έδαφος και το κλίμα στα υψίπεδα του Ελ Σαλβαδόρ θεωρούνται ιδανικά για την καλλιέργεια του πολύτιμου θάμνου με τους καρπούς σαν μικρά πετροκέρασα, ενώ η Σάντα Ανα είναι η καρδιά της καλλιέργειας του καφέ και η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη με 250.000 κατοίκους. Οι κάτοικοί της είναι φιλικοί και σχετικά ευημερούν από την καλλιέργεια. Μέσα στην πόλη, πέρα από τον νεο-γοτθικό Καθεδρικό και το Θέατρο, δεν θα δείτε κάτι τουριστικά ενδιαφέρον.
Η πρωτεύουσα Σαν Σαλβαδόρ
Το Σαν Σαλβαδόρ, προστατευόμενο του «Σωτήρα του Κόσμου» που εορτάζεται στις 4 - 6 Αυγούστου, είναι η μεγαλύτερη πόλη του Ελ Σαλβαδόρ με πληθυσμό 500.000 κατοίκους. Αν και είναι πόλη ιστορική, δεν θα βρείτε παλιά μνημεία γιατί έχουν καταστραφεί αρκετές φορές: από τον σεισμό το 1854 και το 1873, από την έκρηξη του ηφαιστείου Ελ Σαλβαδόρ το 1917, από πλημμύρες το 1934, από τον μεγάλο σεισμό το 1986.
Γι’ αυτό πολύ λίγα είναι αυτά που μπορείτε να θαυμάσετε και μάλλον θα σας δώσει μιαν αδιάφορη εικόνα, ειδικά αν έρχεστε από κάποια άλλη χώρα της Λατινικής Αμερικής. Στην καρδιά του κέντρου της πόλης θα δείτε τον Μητροπολιτικό Ναό στη γωνία της κεντρικής πλατείας Πλάσα Μπάριος και το Παλάσιο Νασιονάλ που πριν από τον σεισμό του 1986 ήταν η έδρα της κυβέρνησης.
Το Τεάτρο Νασιονάλ βρίσκεται απέναντι από την Πλάσα Μορασάν με φήμη εγκληματικής περιοχής. Η Μερκάδο Σεντράλ είναι η κύρια λαϊκή αγορά της πόλης, στη Μερκάδο Εσκουαρέλ θα βρείτε και αρκετά χειροτεχνήματα, ενώ η Μερκάδο Νασιονάλ ντε Αρτεσανίας φημίζεται για την ποιότητα των χειροτεχνημάτων που ανεβάζει τις τιμές.
Υπάρχει μεγάλη ανεργία, γι’ αυτό και οι περισσότεροι επαρχιώτες συγκεντρώνονται στην πρωτεύουσα, της οποίας το κέντρο παρουσιάζει εγκληματικότητα. Οι περισσότεροι υποαπασχολούνται ως υπαίθριοι πωλητές. Η Σόνα Ρόσα είναι η αριστοκρατική περιοχή του κέντρου με τα πολυτελή εστιατόρια, όμως οι σχεδόν καθημερινές συμπλοκές – πολλές φορές ένοπλες – του κέντρου ωθούν τις οικονομικά εύρωστες οικογένειες στα νεόδμητα προάστια, προσφέροντας ασφαλή διαβίωση.
Ετσι στην Μπουλβάρ ντε λος Ερόες (Λεωφόρος των Ηρώων) είναι χτισμένες βίλες και πολυτελείς κατοικίες, και πρόκειται για μια από τις ασφαλέστερες και ακριβότερες περιοχές του Σαν Σαλβαδόρ. Στην περιοχή αυτή βρίσκονται και τα ακριβότερα ξενοδοχεία, καθώς και τα μεγάλα εμπορικά κέντρα Metrocentro και Metrosur. Επιγραφές με νέον, τεράστια διαφημιστικά ταμπλό με γνωστά μοντέλα, αλυσίδες φαστ φουντ, καφέ, εστιατόρια και μπαράκια δημιουργούν μια έντονα ξενόφερτη ατμόσφαιρα, αταίριαστη με την παράδοση της χώρας.
Σέρο Βέρντε και ηφαίστειο ΙσάλκοΤο Σέρο Βέρντε που εκτείνεται πάνω από τη λίμνη Κοατεπέκ και το παλιό ηφαίστειο είναι εθνικό πάρκο και προσφέρει εξαιρετική θέα της λίμνης και του ηφαιστείου Ισάλκο. Με πλούσια βλάστηση από πεύκα, συκιές, κάκτους και φτέρες, είναι το καταφύγιο πολλών από τα 400 είδη πουλιών που ζουν σε όλη τη χώρα, ανάμεσά τους το σπάνιο κετσάλ και το τουκάν με τη μακριά μύτη. Ξεκίνησε να δημιουργείται ένας μαύρος κώνος και σε λίγο χρόνο διαμορφώθηκε το ηφαίστειο, που σήμερα φτάνει τα 1.910 μέτρα ύψος.
Το ηφαίστειο, που έβγαζε καπνό και λάβα – εντυπωσιακά ορατή το βράδυ –, κατακτώντας τον τίτλο «Ο φάρος του Ειρηνικού», σταμάτησε έπειτα από μια συνεχή δραστηριότητα 187 ετών, το 1957. Η γη γύρω του είναι πολύ εύφορη για τις καλλιέργειες. Για όσους έχουν καλή φυσική κατάσταση υπάρχει σηματοδοτημένο μονοπάτι για πεζοπορία που ξεκινάει από το πάρκινγκ και χρειάζονται 3-4 ώρες περπάτημα ως την κορυφή. Ενα άλλο σημείο για να απολαύσετε τη θέα είναι από τον χώρο πικνίκ του Σέρο Βέρντε, όπου από ύψος 2.030 μέτρων απολαμβάνετε την ομορφιά της λίμνης και του ηφαιστείου.
Χόγια ντε Σερέν: η «Πομπηία της Κεντρικής Αμερικής»Στην κοιλάδα Σαποτιτάν, κοντά στο τελετουργικό κέντρο των Μάγιας του Σαν Αντρέ, το μικρό χωριό Χόγια ντε Σερέν αποκαλύφθηκε κατά τύχη το 1976. Κάτοικοί του οι απόγονοι των Μάγιας, Πιπίλ. Οι Πιπίλ έφθασαν στο κεντρικό Ελ Σαλβαδόρ τον 11ο αιώνα μετά την πτώση του πολιτισμού των Μάγιας στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού. Ονόμαζαν τη γη Κουσκατλάν, που σημαίνει «Γη της ευτυχίας».
Ο πολιτισμός τους είχε πολλές ομοιότητες και με τον πολιτισμό των Αζτέκων, αλλά πρωτίστως με εκείνον των Μάγιας. Στη φυλή τους ανήκουν τα ερείπια των πυραμίδων στο Σαν Αντρέ, Τασουμάλ και Χόγια ντε Σερέν. Το «κόσμημα των Σερέν», θάφτηκε γύρω στα 600 μ.Χ., όταν η τρομερή έκρηξη του ηφαιστείου Λαγκούνα Καλντέρα το σκέπασε με τόνους λάβας ύψους 4-6 μέτρων, ενώ οι υψηλές θερμοκρασίες (100οC - 500οC) διατήρησαν εσωτερικά όχι μόνο τα κτίρια αλλά και τα αντικείμενα και τις τροφές.
Τελικά μπορεί οι πυραμίδες να μην ήταν τόσο μεγαλοπρεπείς όσο στις άλλες χώρες, όμως ήταν η αφορμή για να γνωρίσω αυτή την «άγνωστη» και παραγκωνισμένη μικρή χώρα. Τη μικρότερη χώρα της Κεντρικής Αμερικής -το Ελ Σαλβαδόρ - που έχει έκταση 20.688 τ.χλμ. και 320 χλμ. ακτογραμμής, τη διασχίζεις μέσα σε μερικές ώρες απ' άκρη σ' άκρη.
Καταλαμβάνει τα αρχαία εδάφη της Κουσκατλάν (Γη της Ευτυχίας) και κατοικούν αρκετές ινδιάνικες φυλές: Πιπίλ στις ακτές, Ποκομάμ στα σύνορα με τη Γουατεμάλα, Λένκας και Ουλούας στον Βορρά, Τσόρτι δυτικά του ποταμού Λέμπα. Το έδαφος της χώρας περιλαμβάνει τρεις οροσειρές και ένα κεντρικό οροπέδιο με πολλά βουνά καθώς και 25 ηφαίστεια.
Διασχίζεται από τον ποταμό Λέμπα, ενώ φυσικές λίμνες και ποτάμια συμπληρώνουν τις ομορφιές. Στα υψίπεδα καλλιεργείται καφές, στα παράκτια βαμβάκι και στα χαμηλά ζάχαρη. Λόγω των καλλιεργειών λίγα από τα αυτόχθονα φυτά έχουν επιζήσει και ανάμεσά τους βάλσαμο και μανγκρόβια.
Σήμερα οι μεστίσο (από Ισπανούς με Ινδιάνες) αποτελούν το 94% των 6 εκατομμυρίων κατοίκων της χώρας, μόλις το 5% είναι Ινδιάνοι, ενώ το 1% είναι απόγονοι Ευρωπαίων. Το μικρό Ελ Σαλβαδόρ έχει να σου δώσει κάτι ξεχωριστό, όπως ξεχωριστοί είμαστε όλοι οι άνθρωποι.
Πινιάτα, η αγαπημένη των παιδιώνΗ pinata (πινιάτα), ίσως το πιο αγαπημένο παιδικό έθιμο στις χώρες της Λατινικής Αμερικής, πέρα από τις γιορτές των Χριστουγέννων, τηρείται και στα γενέθλια των παιδιών, αφού δεν νοούνται γενέθλια χωρίς πινιάτα! Κούκλες από γερά χαρτόνια και πολύχρωμα γκοφρέ χαρτιά σε διάφορα παιδικά σχέδια δανεισμένα από δημοφιλείς ταινίες, γεμίζονται με πολλές καραμέλες, σοκολατάκια, διάφορα γλυκίσματα και μικρά δωράκια.
Στη συνέχεια το παιδί με ένα ραβδί επίσης από γκοφρέ χαρτί με μεγάλο κεφάλι που παριστάνει κάποιον αγαπημένο ήρωα, χτυπάει την πινιάτα που έχει κρεμαστεί κάπου ψηλά, ώσπου να σπάσει και να αποκαλυφθούν οι κρυμμένοι θησαυροί! Η φωτογραφία από ειδικό κατάστημα με πινιάτας στο κέντρο της πόλης, στην Πλάσα Λιμπερτάδ.
Η λίμνη Ντε Κοατεπέκ
Στον δρόμο για τη Σάντα Ανα τα βλέμματα κλέβει η θέα της λίμνης Κοατεπέκ. Η Λάγκο ντε Κοατεπέκ περιβάλλεται από τα ηφαίστεια Σέρο Βέρντε, Σάντα Ανα και Ισάλκο. Πρόκειται για λίμνη ηφαιστειακού κρατήρα, με πλάτος 6 χλμ. και βάθος 120 μέτρων, και πολύ έντονη βλάστηση περιμετρικά. Στην ανατολική πλευρά του ηφαιστείου Σάντα Ανα, γύρω από τη λίμνη υπάρχουν αρκετά εξοχικά σπίτια και είναι δημοφιλής προορισμός των οικογενειών για πικνίκ στη φύση, ενώ υπάρχουν και αρκετά εστιατόρια και ξενοδοχεία.
Και λίγη Ιστορία…Ηταν το 1524 όταν ο παλιός μας γνώριμος από την κατάκτηση της Γουατεμάλας Πέδρο δε Αλβαράδο έφτασε με τους κονκισταδόρες του για να κατακτήσει τη χώρα. Δεν υπολόγιζε όμως τις δυνάμεις του ινδιάνου αρχηγού Ατλακάτλ, ο οποίος όχι μόνο κατάφερε να απωθήσει τους κονκισταδόρες αλλά να τραυματίσει και τον ίδιο τον Αλβαράδο.
Η δεύτερη απόπειρα έγινε από τον ξάδερφο του Ντιέγκο το 1528, και δυστυχώς ήταν επιτυχής. Τότε η φυλή των Πιπίλ που μιλούσε τη γλώσσα Νάουα, συγγενική με τη Ναούατλ των μεξικανικών φυλών Αζτέκων και Τολτέκων, και όριζε τη χώρα, υποδουλώθηκε.
Οι Ισπανοί κατακτητές ίδρυσαν το Σαν Σαλβαδόρ το 1525 σε απόσταση περίπου 30 χλμ. βορειοδυτικά της σημερινής πόλης και τη μετέφεραν στο σημείο αυτό τρία χρόνια αργότερα. Ανακηρύχθηκε πόλη το 1546, και έτσι το Σαν Σαλβαδόρ έγινε η πρωτεύουσα της αποικιοκρατικής επαρχίας Κουσκατλάν.
Στη γη όπου οι Ολμέκοι ζούσαν από το 2000 π.Χ., ενώ οι πυραμίδες στο Τασουμάλ και στο Σαν Αντρές απεδείκνυαν ότι οι Μάγιας ζούσαν στο Δυτικό Ελ Σαλβαδόρ για περισσότερα από 1.000 χρόνια, οι Ισπανοί επέβαλαν την καλλιέργεια βαμβακιού, βάλσαμου και λουλακιού. Δεκατέσσερις οικογένειες πήραν τον έλεγχο της γης. Ηλεγχαν τους Ινδιάνους επιβάλλοντάς τους την καθολική θρησκεία και έφεραν περίπου 2.000 σκλάβους από την Αφρική. Στις 5 Νοεμβρίου του 1810 ο ιερέας Χοσέ Ματίας Ντελγκάδο κήρυξε την ανεξαρτησία της χώρας, η οποία όμως δεν κατακτήθηκε πριν από τις 15 Σεπτεμβρίου του 1821.
Παρ’ όλα αυτά όμως οι ίδιες οικογένειες εξακολούθησαν να εκμεταλλεύονται τους Ινδιάνους. Ετσι με σύνθημα «Γη σε αυτούς που τη δουλεύουν» ο Ινδιάνος Αναστάσιο Ακίνο, που θεωρείται εθνικός ήρωας, προσπάθησε να ξεσηκώσει ανεπιτυχώς σε επανάσταση τους Ινδιάνους. Στα χρόνια 1834-1839 το Σαν Σαλβαδόρ ήταν πρωτεύουσα των Ηνωμένων Επαρχιών της Κεντρικής Αμερικής και πρωτεύουσα της χώρας από το 1839. Το Ελ Σαλβαδόρ ταλαιπωρήθηκε για αρκετά χρόνια με εμφυλίους πολέμους που διήρκεσαν από το 1980 ως το 1992. Στη διάρκειά τους πάνω από ένα εκατομμύριο άνθρωποι εγκατέλειψαν τη χώρα βρίσκοντας καταφύγιο στις ΗΠΑ, κυρίως στην Καλιφόρνια, και σήμερα αποτελούν την κύρια πηγή εισροής συναλλάγματος, το οποίο στέλνουν στις οικογένειές τους.
Οταν οι συνθετικές βαφές παραγκώνισαν το λουλάκι, η καλλιέργεια στράφηκε προς τον καφέ. Οι καφεταλέρος που ξεπήδησαν και αποτελούν μόλις το 2% του πληθυσμού έγιναν πλούσιοι καρπούμενοι τα κέρδη από το 95% των εξαγωγών καφέ της χώρας.
Η Σάντα Ανα με τις καλλιέργειες του καφέΤο 65% της οικονομίας του Ελ Σαλβαδόρ βασίζεται στην καλλιέργεια του καφέ, κατακτώντας την έβδομη θέση στον κόσμο με παραγωγή πάνω από 165 τόνους τον χρόνο της ποικιλίας αράμπικα. Το ηφαιστειογενές έδαφος και το κλίμα στα υψίπεδα του Ελ Σαλβαδόρ θεωρούνται ιδανικά για την καλλιέργεια του πολύτιμου θάμνου με τους καρπούς σαν μικρά πετροκέρασα, ενώ η Σάντα Ανα είναι η καρδιά της καλλιέργειας του καφέ και η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη με 250.000 κατοίκους. Οι κάτοικοί της είναι φιλικοί και σχετικά ευημερούν από την καλλιέργεια. Μέσα στην πόλη, πέρα από τον νεο-γοτθικό Καθεδρικό και το Θέατρο, δεν θα δείτε κάτι τουριστικά ενδιαφέρον.
Η πρωτεύουσα Σαν Σαλβαδόρ
Το Σαν Σαλβαδόρ, προστατευόμενο του «Σωτήρα του Κόσμου» που εορτάζεται στις 4 - 6 Αυγούστου, είναι η μεγαλύτερη πόλη του Ελ Σαλβαδόρ με πληθυσμό 500.000 κατοίκους. Αν και είναι πόλη ιστορική, δεν θα βρείτε παλιά μνημεία γιατί έχουν καταστραφεί αρκετές φορές: από τον σεισμό το 1854 και το 1873, από την έκρηξη του ηφαιστείου Ελ Σαλβαδόρ το 1917, από πλημμύρες το 1934, από τον μεγάλο σεισμό το 1986.
Γι’ αυτό πολύ λίγα είναι αυτά που μπορείτε να θαυμάσετε και μάλλον θα σας δώσει μιαν αδιάφορη εικόνα, ειδικά αν έρχεστε από κάποια άλλη χώρα της Λατινικής Αμερικής. Στην καρδιά του κέντρου της πόλης θα δείτε τον Μητροπολιτικό Ναό στη γωνία της κεντρικής πλατείας Πλάσα Μπάριος και το Παλάσιο Νασιονάλ που πριν από τον σεισμό του 1986 ήταν η έδρα της κυβέρνησης.
Το Τεάτρο Νασιονάλ βρίσκεται απέναντι από την Πλάσα Μορασάν με φήμη εγκληματικής περιοχής. Η Μερκάδο Σεντράλ είναι η κύρια λαϊκή αγορά της πόλης, στη Μερκάδο Εσκουαρέλ θα βρείτε και αρκετά χειροτεχνήματα, ενώ η Μερκάδο Νασιονάλ ντε Αρτεσανίας φημίζεται για την ποιότητα των χειροτεχνημάτων που ανεβάζει τις τιμές.
Υπάρχει μεγάλη ανεργία, γι’ αυτό και οι περισσότεροι επαρχιώτες συγκεντρώνονται στην πρωτεύουσα, της οποίας το κέντρο παρουσιάζει εγκληματικότητα. Οι περισσότεροι υποαπασχολούνται ως υπαίθριοι πωλητές. Η Σόνα Ρόσα είναι η αριστοκρατική περιοχή του κέντρου με τα πολυτελή εστιατόρια, όμως οι σχεδόν καθημερινές συμπλοκές – πολλές φορές ένοπλες – του κέντρου ωθούν τις οικονομικά εύρωστες οικογένειες στα νεόδμητα προάστια, προσφέροντας ασφαλή διαβίωση.
Ετσι στην Μπουλβάρ ντε λος Ερόες (Λεωφόρος των Ηρώων) είναι χτισμένες βίλες και πολυτελείς κατοικίες, και πρόκειται για μια από τις ασφαλέστερες και ακριβότερες περιοχές του Σαν Σαλβαδόρ. Στην περιοχή αυτή βρίσκονται και τα ακριβότερα ξενοδοχεία, καθώς και τα μεγάλα εμπορικά κέντρα Metrocentro και Metrosur. Επιγραφές με νέον, τεράστια διαφημιστικά ταμπλό με γνωστά μοντέλα, αλυσίδες φαστ φουντ, καφέ, εστιατόρια και μπαράκια δημιουργούν μια έντονα ξενόφερτη ατμόσφαιρα, αταίριαστη με την παράδοση της χώρας.
Σέρο Βέρντε και ηφαίστειο ΙσάλκοΤο Σέρο Βέρντε που εκτείνεται πάνω από τη λίμνη Κοατεπέκ και το παλιό ηφαίστειο είναι εθνικό πάρκο και προσφέρει εξαιρετική θέα της λίμνης και του ηφαιστείου Ισάλκο. Με πλούσια βλάστηση από πεύκα, συκιές, κάκτους και φτέρες, είναι το καταφύγιο πολλών από τα 400 είδη πουλιών που ζουν σε όλη τη χώρα, ανάμεσά τους το σπάνιο κετσάλ και το τουκάν με τη μακριά μύτη. Ξεκίνησε να δημιουργείται ένας μαύρος κώνος και σε λίγο χρόνο διαμορφώθηκε το ηφαίστειο, που σήμερα φτάνει τα 1.910 μέτρα ύψος.
Το ηφαίστειο, που έβγαζε καπνό και λάβα – εντυπωσιακά ορατή το βράδυ –, κατακτώντας τον τίτλο «Ο φάρος του Ειρηνικού», σταμάτησε έπειτα από μια συνεχή δραστηριότητα 187 ετών, το 1957. Η γη γύρω του είναι πολύ εύφορη για τις καλλιέργειες. Για όσους έχουν καλή φυσική κατάσταση υπάρχει σηματοδοτημένο μονοπάτι για πεζοπορία που ξεκινάει από το πάρκινγκ και χρειάζονται 3-4 ώρες περπάτημα ως την κορυφή. Ενα άλλο σημείο για να απολαύσετε τη θέα είναι από τον χώρο πικνίκ του Σέρο Βέρντε, όπου από ύψος 2.030 μέτρων απολαμβάνετε την ομορφιά της λίμνης και του ηφαιστείου.
Χόγια ντε Σερέν: η «Πομπηία της Κεντρικής Αμερικής»Στην κοιλάδα Σαποτιτάν, κοντά στο τελετουργικό κέντρο των Μάγιας του Σαν Αντρέ, το μικρό χωριό Χόγια ντε Σερέν αποκαλύφθηκε κατά τύχη το 1976. Κάτοικοί του οι απόγονοι των Μάγιας, Πιπίλ. Οι Πιπίλ έφθασαν στο κεντρικό Ελ Σαλβαδόρ τον 11ο αιώνα μετά την πτώση του πολιτισμού των Μάγιας στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού. Ονόμαζαν τη γη Κουσκατλάν, που σημαίνει «Γη της ευτυχίας».
Ο πολιτισμός τους είχε πολλές ομοιότητες και με τον πολιτισμό των Αζτέκων, αλλά πρωτίστως με εκείνον των Μάγιας. Στη φυλή τους ανήκουν τα ερείπια των πυραμίδων στο Σαν Αντρέ, Τασουμάλ και Χόγια ντε Σερέν. Το «κόσμημα των Σερέν», θάφτηκε γύρω στα 600 μ.Χ., όταν η τρομερή έκρηξη του ηφαιστείου Λαγκούνα Καλντέρα το σκέπασε με τόνους λάβας ύψους 4-6 μέτρων, ενώ οι υψηλές θερμοκρασίες (100οC - 500οC) διατήρησαν εσωτερικά όχι μόνο τα κτίρια αλλά και τα αντικείμενα και τις τροφές.
Πρόσβαση:
Η
επίσκεψη στο Ελ Σαλβαδόρ συνήθως συνδυάζεται και με άλλες χώρες της
Κεντρικής Αμερικής. Αν διαλέξετε το Ελ Σαλβαδόρ για κύριο προορισμό, η
οικονομικότερη πτήση είναι με την Delta Airlines μέσω δύο ενδιάμεσων
σταθμών των ΗΠΑ, με αποτέλεσμα να κάνετε το λιγότερο 33 ώρες (!).
Η
συντομότερη και καλύτερη επιλογή είναι η Lufthansa με συνδυασμό των
εταιρειών United και Taca Airlines. Είναι περίπου 300 ευρώ ακριβότερη,
όμως θα κάνετε 18,5 ώρες μέσω Φραγκφούρτης και Ουάσιγκτον.
Το αεροδρόμιο απέχει από το κέντρο της πρωτεύουσας Σαν Σαλβαδόρ περίπου 30 λεπτά.
Διαμονή:
Οπως
θα διαπιστώσετε η πόλη είναι δύο ταχυτήτων: πλούσιοι και φτωχοί. Επειδή
δυστυχώς η φτώχεια φέρνει και εγκληματικότητα καλό είναι να επιλέξετε
να μείνετε στην πλούσια περιοχή.
Το «Real Intercontinental San Salvador»
(Blvd de los Heroes, τηλ.: +5032113333) ανήκει στη γνωστή σειρά των
πολυτελών ξενοδοχείων και βρίσκεται στην ασφαλή αριστοκρατική γειτονιά
της πόλης.
Εξίσου πολυτελές και το «Hotel Sheraton Presidente» (Av. La Revolucion, San Benito, τηλ.: +5032283400).
Το «Hotel Mediterraneo Plaza»
(5 cl. Pte. No 4319, Entre 83 y 85 Col Escalon, τηλ.: +50322634640)
στεγάζεται σε ένα παλιό κτίσμα αποικιοκρατικής αρχιτεκτονικής με
εσωτερική αυλή και κήπο λουλουδιών ολόγυρα.
Κομψό και χαριτωμένο και το «Casa Las Magnolias» (Av. Las Magnolias 226, Col. San Benito).
Φαγητό:
Φαγητό:
Από
τις δημοφιλέστερες λιχουδιές στο Ελ Σαλβαδόρ – μάλλον το εθνικό φαγητό –
είναι οι «πουπούσας», ένα φθηνό και χορταστικό γεύμα που τρώγεται
ανάμεσα σε κύρια γεύματα. Πρόκειται για πίτες, κυρίως από αλεύρι
καλαμποκιού ζυμωμένο με λίγο χωριάτικο τυρί ή ξερά φασόλια, και ψήνεται
με λίγο λάδι. Στο σερβίρισμά του ο πελάτης κατά βούληση προσθέτει λάχανο
και καρότο τουρσί μαζί με καυτερή σάλτσα.
Για παραδοσιακή κουζίνα είναι γνωστά τα «El Sopon Tipico» (Escalon sobre 1a Calle Pte y 71 Av. Norte) και «La Finquita» (Final Av. Las Magnolias 36, Colonia Las Rosas 2).
Πολύ δημοφιλή είναι και τα εστιατόρια της αργεντίνικης κουζίνας με την ποικιλία ψητών κρεάτων και κρεατολιχουδιές, όπως το «La Pampa Argentina» (Col. Campestre Av.Alfredo Espino Calle A 1324).
http://www.tovima.gr/
http://www.tovima.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου