παρακάτω παρουσιάζονται άρθρα και κάποιοι υπολογισμοί βάση αυτών , πρόχειροι αλλά ικανοί για να κάνουν τον άλλο να υποψιαστεί οτι κάτι παίζεται....
Οι προδότες βάζουνε τον Φωτόπουλο και τους συνδικαλιστές μπροστά για να καλύψουν προδοσία πρωτοφανές! Ο λαός πρέπει να πάρει τα όπλα για όποιον τολμήσει να πουλήσει η να βάλει συνεταίρο στην ΔΕΗ!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ
Επειδή ζούμε σε μία εποχή που οι αριθμοί είναι πάνω από όλα, κατευθύνουν τις ζωές μας και προφανώς κατευθύνουν και κυβερνήσεις, καλό είναι να κοιτάξουμε με προσοχή την επιστολή που ακολουθεί, και την οποία απέστειλε στο Ελληνικό Κοινοβούλιο και προς όλους τους βουλευτές ο κ. Ευριπίδης Μπίλλης,
Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ.
Τα στοιχεία που παραθέτει φυσιολογικά θα έριχναν άμεσα την οποιαδήποτε κυβέρνηση δεν θέλει να τα δει και προσπαθεί να πουλήσει την ΔΕΗ. Εμείς, να σημειώσουμε πως η ΔΕΗ στο σύνολό της είναι περιουσία…
του Ελληνικού λαού και κανείς δεν μπορεί να προχωρήσει στην πώλησή της χωρίς να ρωτηθεί ο φυσικός ιδιοκτήτης (δηλαδή ο λαός) μέσω δημοψηφίσματος.
Κάποιοι, αν επιμείνουν στο ξεπούλημα – χάρισμα του πλούτου της χώρας, πολύ σύντομα θα βρεθούν αντιμέτωποι με την φυλακή. Και μην θυμώνετε κύριε Σαμαρά. Ο καιρός που οι πολιτικοί θα αντιμετωπίσουν τις ποινικές τους ευθύνες, είναι πολύ κοντά, αφού τα «πολιτικά κόστη» δεν σας κοστίζουν τίποτε, πέρα από την εναλλαγή σας στην εξουσία…
Η επιστολή του κ. Μπίλλη
Κύριοι Βουλευτές της ΝΔ,
Στη σελίδα 23 του annual report 2004 της ΔΕΗ που σας απεστάλη (και συνημμένο) αναφέρεται ότι η ΔΕΗ διαθέτει 3347 εκατομμύρια τονους λιγνίτη (Δυτική Μακεδονία, 1876 εκατ., Δράμα 900 εκατ., Ελασσόνα 69 εκατ. Και Μεγάπολη 255 εκατ.).
Συνολικά δηλαδή διαθέτει 3.347.000.000.000 κιλά λιγνίτη.
Με 0,1 του ευρώ ανα κιλό λιγνίτη η αξία των λιγνιτικών αποθεμάτων της ΔΕΗ ανέρχεται σε 334 δις ευρώ και με 0,01 του ευρώ (δηλαδή ενα λεπτό) ανά κιλό η αξία τους ανέρχεται σε 33 δις ευρώ.
Με 0,05 ευρώ ανά κιλό η αξία τους ανέρχεται σε 150 δις ευρώ.
Συνημμένα μπορείτε να δείτε επίσης τα φράγματα της ΔΕΗ και να εκτιμήσετε και εξ ιδίων και τη γενικότερη τους αξία.
Παρακαλείστε να θέσετε τα στοιχεία αυτά υπ όψην του κ. πρωθυπουργού που προχωρεί σε «ιδιωτικοποίηση» της ΔΕΗ λαμβάνοντας υπ όψην τη χρηματιστηριακή της αξία των 400 περίπου εκατομμυρίων ευρώ.
Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠanti.ntp
Αναρτήθηκε από christos71
http://epambp.blogspot.gr/
Η γνώση της ημέρας: ας μιλήσουμε και για τον λιγνίτη
Έγινε λόγος και για τον λιγνίτη στην εξαιρετικά επίκαιρη ημερίδα που οργανώθηκε στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας από το Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου της Αθήνας για κάποιες από τις λεγόμενες ενεργειακές πρώτες ύλες. Με τον όρο ενεργειακές πρώτες ύλες χαρακτηρίζουμε τα διάφορα είδη γαιανθράκων (τύρφη, λιγνίτης, λιθάνθρακας), τους υδρογονάνθρακες (φυσικά αέρια, πετρέλαιο) τα ραδιενεργά μεταλλεύματα, τα γεωθερμικά ρευστά και τις υδατοπτώσεις.
Οι ενεργειακές πρώτες ύλες είναι δυνατόν στη Φύση να σχηματίζουν συγκεντρώσεις για άμεση βιομηχανική εκμετάλλευση οπότε μιλούμε για «κοιτάσματα» ή να είναι συγκεντρώσεις με ασήμαντη ποσότητα ή κακή ποιότητα και να χαρακτηρίζονται απλά ως «εμφανίσεις». Με τον όρο ενεργειακές πρώτες ύλες χαρακτηρίζουμε τα διάφορα είδη γαιανθράκων (τύρφη, λιγνίτης, λιθάνθρακας), τους υδρογονάνθρακες (φυσικά αέρια, πετρέλαιο) τα ραδιενεργά μεταλλεύματα, τα γεωθερμικά ρευστά και τις υδατοπτώσεις. Και ο λιγνίτης για την Ελλάδα μπορεί να είναι προς το παρόν μια λύση στο ενεργειακό πρόβλημα μιας χώρας καταχρεωμένης και απειλούμενης με πετρελαϊκό αποκλεισμό και από την Ευρώπη και από το Ιράν (έτσι όπως τα καταφέραμε).
Σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν από τον ομιλητή, Διευθυντή Στερεών Ενεργειακών Πρώτων Υλών στο Ι.Γ.Μ.Ε.: «Η προσφορά σταθερής και φθηνής ενέργειας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μια αναπτυσσόμενη οικονομία. Και εδώ ας λάβουμε υπόψη μας ότι:
• Έχει σταθερό κόστος εξόρυξης
• ‘Έχει σταθερή και ελέγξιμη τιμή
• Παρέχει σταθερότητα στον ανεφοδιασμό
• Προσφέρει χιλιάδες θέσεις εργασίας στην ελληνική περιφέρεια
• Έχει συντελέσει στην αύξηση του εθνικού προϊόντος»
Στη συνείδηση του αναγνώστη είναι πολύ πιθανόν ο λιγνίτης να έχει καταχωρηθεί σαν ένα πολύ βρώμικο καύσιμο που καλά θα κάναμε να πάψουμε να το χρησιμοποιούμε και να κόψουμε την εξάρτηση από αυτό. Εδώ όμως θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι υπάρχουν κάποια κρίσιμα στοιχεία, που αγνοεί το ευρύ κοινό ενώ για το χαρακτηρισμό μιας καύσιμης πρώτης ύλης ως περισσότερο ή λιγότερο «καθαρής» μπαίνουν στη μέση αλληλογρονθοκοπούμενα συμφέροντα και χρήματα κάτω από το τραπέζι.
Ένα στοιχείο, γνωστό πιο πολύ μεταξύ των ειδικών και σχετικά άγνωστο στο ευρύτερο κοινό είναι το ότι «σύμφωνα με τις χημικές αναλύσεις οι ελληνικοί λιγνίτες δεν περιέχουν Θειάφι (S) επειδή το περιβάλλον όπου δημιουργήθηκαν το αποτελούσαν ανθρακικά πετρώματα και τα βαρέα τοξικά μέταλλα δεσμεύονται από τα φίλτρα των Ατμο-Ηλεκτρικών Σταθμών. Αυτός είναι και ο λόγος, όπως αναφέρθηκε στην Ημερίδα, που δεν έχουμε στην ελληνική επικράτεια «όξινη βροχή». Άρα ο ελληνικός λιγνίτης όταν καίγεται επιβαρύνει το περιβάλλον με διοξείδιο του άνθρακα. Και αυτό δεν αμφισβητείται. Αμφισβητείται όμως κάτι άλλο. Το πόσο στη συγκεκριμένη συγκυρία θα μπορούσαμε να εγκαταλείψουμε το λιγνίτη. Και να πάμε πού; Το φυσικό αέριο βέβαια δίνει με την καύση του ¼ λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα αλλά το φέρνουμε απ’ έξω, το χρυσοπληρώνουμε και μας απειλούν οι γείτονες ότι μπορεί και να μας το κόψουν. Το ίδιο και με το υγραέριο. Εμφανίστηκε επίσης και ένα λόμπι, δηλαδή μια ομάδα οργανωμένων συνηγόρων, του λιθάνθρακα στον ελληνικό χώρο. Που ζητούσε τι πράγμα; Να φτιαχτεί εργοστάσιο εδώ και να καίμε ένα προϊόν που δεν διαθέταμε ούτε ένα κιλό εκμεταλλεύσιμης πρώτης ύλης και θα τη φέρναμε όλη απ’ έξω. Για να πάρουμε έτσι και μια ιδέα για τα συμφέροντα που έκανα λόγο γι αυτά πριν.
Μπορεί λοιπόν να φθάσουμε να διαθέτουμε και 3.195 εκατομμύρια τόνους, όντας η δεύτερη χώρα της Ευρώπης μετά τη Γερμανία σε παραγωγή λιγνίτη. Με κάποιους πολύ συγκρατημένους υπολογισμούς που είχα κάνει πέρυσι έβγαινε μια αξία από τα άμεσα εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα κοντά στα 70 δισεκατομμύρια Ευρώ ενώ άλλοι πολύ πιο αισιόδοξοι κάνουν λόγο για τουλάχιστον 300 δισεκατομμύρια Ευρώ. Με τα αποθέματα να επαρκούν μέχρι το 2026.
Πέρα από το ότι σήμερα υπάρχουν τεχνολογίες που κάνουν τον λιγνίτη μια όχι και τόσο ανυπόφορη πρώτη ύλη, σε σχέση με τα πλεονεκτήματά της, έχουμε και τις τιμές του πετρελαίου να γίνονται δυσβάστακτες ενώ ίσως να υπάρχει και η δυνατότητα αξιοποίησης του μεθανίου των βαθιών λιγνιτικών κοιτασμάτων. Για όλα αυτά χρειαζόμαστε βέβαια πολιτική ηγεσία με ποιότητα που αυτή τη στιγμή είναι δυσεύρετη ενώ η Δ.Ε.Η. είναι προς το παρόν ακυβέρνητο καράβι με πολλούς καπεταναίους. Και έτσι, αν δεν αναλάβει κάποιος καινούριος και δυναμικός τα πράγματα θα είναι απελπιστικά ενώ μας πιέζουν να ξεπουλήσουμε σε εξευτελιστικές τιμές τα αποθέματά του λιγνίτη.
Απάντηση σε μερικά χθεσινά (δηλητηριώδη) σχόλια για το θέμα των πετρελαιοπιθανών περιοχών:
• Δεν αναφέρω τα ονόματα των ομιλητών διότι δεν έχω πάρει την άδειά τους.
• Το ότι τους προσκάλεσε το Τμήμα Γεωλογίας σημαίνει ότι δεν είναι τίποτα τυχαίοι και μέσα στο Αμφιθέατρο βρισκόταν πολυάριθμοι καθηγητές του Τμήματος που άκουσαν προσεκτικά τις ομιλίες.
• Και το χειρότερο για τους σχολιαστές είναι πως εκεί παραβρέθηκαν και άνθρωποι του Υπουργείου που στελεχώνουν το Φορέα Υδρογονανθράκων και δεν είδα κανέναν τους να πετάγεται επάνω και να διαψεύδει τα όσα ειπώθηκαν εκεί.
• Έχει εμφανιστεί και ένα βιβλίο του αρμόδιου Υφυπουργού κ. Μανιάτη για την ενεργειακή μας πολιτική, από τις εκδόσεις Λιβάνη. Το συνιστώ στους λάβρους σχολιαστές μου. Είναι γεμάτο με λόγους και υποσχέσεις. Αφού δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα ας το διαβάζουν τα βράδια. Θα τους χαρίζει τουλάχιστον όνειρα γλυκά. 12/2/2012
Οι προδότες βάζουνε τον Φωτόπουλο και τους συνδικαλιστές μπροστά για να καλύψουν προδοσία πρωτοφανές! Ο λαός πρέπει να πάρει τα όπλα για όποιον τολμήσει να πουλήσει η να βάλει συνεταίρο στην ΔΕΗ!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Δ ΚΑΝΕΛΛΟΠΟΥΛΟΣ
Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠ.
Τα στοιχεία που παραθέτει φυσιολογικά θα έριχναν άμεσα την οποιαδήποτε κυβέρνηση δεν θέλει να τα δει και προσπαθεί να πουλήσει την ΔΕΗ. Εμείς, να σημειώσουμε πως η ΔΕΗ στο σύνολό της είναι περιουσία…
του Ελληνικού λαού και κανείς δεν μπορεί να προχωρήσει στην πώλησή της χωρίς να ρωτηθεί ο φυσικός ιδιοκτήτης (δηλαδή ο λαός) μέσω δημοψηφίσματος.
Κάποιοι, αν επιμείνουν στο ξεπούλημα – χάρισμα του πλούτου της χώρας, πολύ σύντομα θα βρεθούν αντιμέτωποι με την φυλακή. Και μην θυμώνετε κύριε Σαμαρά. Ο καιρός που οι πολιτικοί θα αντιμετωπίσουν τις ποινικές τους ευθύνες, είναι πολύ κοντά, αφού τα «πολιτικά κόστη» δεν σας κοστίζουν τίποτε, πέρα από την εναλλαγή σας στην εξουσία…
Η επιστολή του κ. Μπίλλη
Κύριοι Βουλευτές της ΝΔ,
Στη σελίδα 23 του annual report 2004 της ΔΕΗ που σας απεστάλη (και συνημμένο) αναφέρεται ότι η ΔΕΗ διαθέτει 3347 εκατομμύρια τονους λιγνίτη (Δυτική Μακεδονία, 1876 εκατ., Δράμα 900 εκατ., Ελασσόνα 69 εκατ. Και Μεγάπολη 255 εκατ.).
Συνολικά δηλαδή διαθέτει 3.347.000.000.000 κιλά λιγνίτη.
Με 0,1 του ευρώ ανα κιλό λιγνίτη η αξία των λιγνιτικών αποθεμάτων της ΔΕΗ ανέρχεται σε 334 δις ευρώ και με 0,01 του ευρώ (δηλαδή ενα λεπτό) ανά κιλό η αξία τους ανέρχεται σε 33 δις ευρώ.
Με 0,05 ευρώ ανά κιλό η αξία τους ανέρχεται σε 150 δις ευρώ.
Συνημμένα μπορείτε να δείτε επίσης τα φράγματα της ΔΕΗ και να εκτιμήσετε και εξ ιδίων και τη γενικότερη τους αξία.
Παρακαλείστε να θέσετε τα στοιχεία αυτά υπ όψην του κ. πρωθυπουργού που προχωρεί σε «ιδιωτικοποίηση» της ΔΕΗ λαμβάνοντας υπ όψην τη χρηματιστηριακή της αξία των 400 περίπου εκατομμυρίων ευρώ.
Ευριπίδης Μπίλλης
Τ. Επίκουρος Καθηγητής ΕΜΠanti.ntp
Αναρτήθηκε από christos71
http://epambp.blogspot.gr/
http://www.arxaiaithomi.gr/2012/07/14/334/
--------------------------
Ενώ αγνοείται η τύχη της Βεύης, εισάγουμε βουλγαρικό λιγνίτη
http://www.energypress.gr/news/Enw-agnoeitai-h-tyhh-ths-Beyhs-eisagoyme-boylgariko-lignith
Μπορεί οι ποσότητες να είναι προς το παρόν μικρές, ωστόσο δεν παύει να αποτελεί είδηση το γεγονός ότι η ΔΕΗ προχωρά σε εισαγωγές βουλγαρικού λιγνίτη, ο οποίος θα χρησιμοποιηθεί όχι μόνο στον ΑΗΣ Μελίτης αλλά επιπλέον θα «τεσταριστεί» και στο λιγνιτικό κέντρο της Πτολεμαΐδας. Σύμφωνα με τη σχετική απόφαση του αρμόδιου συμβουλίου διεύθυνσης ανταγωνιστικών και επιτελικών δραστηριοτήτων, εγκρίθηκε η ανάθεση της προμήθειας ποσότητας χιλιάδων τόνων βουλγαρικού λιγνίτη προκειμένου να τροφοδοτηθεί ο ΑΗΣ Μελίτης στη Φλώρινα με το κόστος της συγκεκριμένης προμήθειας να ανέρχεται στο ποσό του 1,497 εκατ. ευρώ. Δηλαδή με βάση την απόφαση που εγκρίθηκε η ΔΕΗ θα πληρώσει το βουλγαρικό λιγνίτη με τιμή 59,88 ευρώ τον τόνο, δηλαδή … «χρυσάφι» καθώς στην τιμή περιλαμβάνεται και το κόστος μεταφοράς.
Την ίδια στιγμή βεβαίως που η ΔΕΗ εξωθείται σε πανάκριβες λύσεις προκειμένου να εξασφαλίσει καύσιμα για τις μονάδες της, έστω και εάν πληρώνει «καπέλα» που βάζουν οι γείτονές μας, ο λιγνίτης της Βεύης, συνεχίζει να μένει ανεκμετάλλευτος λόγω της συνεχιζόμενης καθυστέρησης στον περίφημο διαγωνισμό για την εκμίσθωση του ομώνυμου ορυχείου.
Το ορυχείο περιέχει 90 εκατομμύρια τόνους καυσίμου, το οποίο φυσικά τιμάται σε πολύ χαμηλότερες τιμές συγκριτικά με τον εισαγόμενο. Με βάση γνωστές μελέτες της ΔΕΗ η τιμή του λιγνίτη στα υφιστάμενα ορυχεία της Φλώρινας υπολογίζεται μόλις 19 ευρώ ο τόνος ή αλλιώς 68,2% φθηνότερα σε σύγκριση με το κόστος του βουλγαρικού λιγνίτη που περιλαμβάνει βεβαίως και τα μεταφορικά. Με κόστος στα 19 ευρώ, η αξία του λιγνίτη της Βεύης ανέρχεται στο 1,71 δις ευρώ και παραμένει ανεκμετάλλευτος από την εποχή που πτώχευσε το πρώην ορυχείο Βαρβούτη.
Να θυμίσουμε ότι η Οδύσσεια του διαγωνισμού για την εκμίσθωση του ορυχείου της Βεύης ξεκίνησε επι Νέας Δημοκρατίας και υπουργίας Σιούφα το 2006, κηρύχθηκε άγονος το 2009 επί υπουργίας Χατζηδάκη και αφού προηγουμένως συνδέθηκε με τα αναγκαστικά μέτρα που επέβαλε η ΕΕ για την κατάργηση του μονοπωλίου της ΔΕΗ στο λιγνίτη στο πλαίσιο της γνωστής απόφασης της ευρωπαϊκής επιτροπής ανταγωνισμού. Ούτε και η δεύτερη «Νεοδημοκρατική» πρόσκληση ευοδώθηκε εξαιτίας των εκλογών με αποτέλεσμα πέρυσι το Φεβρουάριο να υπάρξει και νέα τρίτη πρόσκληση η πρώτη επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Στη διαδικασία υποβλήθηκαν συνολικά 10 προσφορές και παρότι συμπληρώθηκαν 14 μήνες ακόμη δεν έχει ανακοινωθεί ούτε καν η short list!
Να αναφέρουμε τέλος ότι με βάση τα επίσημα στοιχεία του ΔΕΣΜΗΕ το 2010 η παραγωγή ηλεκτρισμού από τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ σημείωσε πρωτόγνωρη μείωση της τάξης του 10,16%, όταν η συνολική ζήτηση υποχώρησε έναντι του 2009 μόλις κατά 0,87%. Η μείωση αυτή οφείλεται τόσο στην αυξημένη χρήση των υδροηλεκτρικών όσο και στα προβλήματα που υπάρχουν στα ορυχεία της ΔΕΗ κυρίως στη Μεγαλόπολη αλλά και στα άλλα μεγάλα λιγνιτικά κέντρα της ΔΕΗ. Σήμερα στη χώρα μας, το 38,7% της ηλεκτρικής ενέργειας παράγεται από λιγνιτικές μονάδες όταν το 2007 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 66,2%. Η Ελλάδα είναι η δεύτερη παραγωγός λιγνίτη στην Ευρώπη και βρίσκεται στην πρώτη πεντάδα σε ολόκληρο τον κόσμο. Εκτός από τη Δ. Μακεδονία και τη Μεγαλόπολη, κοιτάσματα υπάρχουν στη Δράμα (900 εκ. τόνοι) και στην Ελασσόνα (169 εκ. τόνοι), ωστόσο οι τοπικές αντιδράσεις καθιστούν ουσιαστικά ανέφικτη τη δημιουργία ορυχείων, στις περιοχές αυτές.
--------------------------
Ενώ αγνοείται η τύχη της Βεύης, εισάγουμε βουλγαρικό λιγνίτη
http://www.energypress.gr/news/Enw-agnoeitai-h-tyhh-ths-Beyhs-eisagoyme-boylgariko-lignith
Μπορεί οι ποσότητες να είναι προς το παρόν μικρές, ωστόσο δεν παύει να αποτελεί είδηση το γεγονός ότι η ΔΕΗ προχωρά σε εισαγωγές βουλγαρικού λιγνίτη, ο οποίος θα χρησιμοποιηθεί όχι μόνο στον ΑΗΣ Μελίτης αλλά επιπλέον θα «τεσταριστεί» και στο λιγνιτικό κέντρο της Πτολεμαΐδας. Σύμφωνα με τη σχετική απόφαση του αρμόδιου συμβουλίου διεύθυνσης ανταγωνιστικών και επιτελικών δραστηριοτήτων, εγκρίθηκε η ανάθεση της προμήθειας ποσότητας χιλιάδων τόνων βουλγαρικού λιγνίτη προκειμένου να τροφοδοτηθεί ο ΑΗΣ Μελίτης στη Φλώρινα με το κόστος της συγκεκριμένης προμήθειας να ανέρχεται στο ποσό του 1,497 εκατ. ευρώ. Δηλαδή με βάση την απόφαση που εγκρίθηκε η ΔΕΗ θα πληρώσει το βουλγαρικό λιγνίτη με τιμή 59,88 ευρώ τον τόνο, δηλαδή … «χρυσάφι» καθώς στην τιμή περιλαμβάνεται και το κόστος μεταφοράς.
Την ίδια στιγμή βεβαίως που η ΔΕΗ εξωθείται σε πανάκριβες λύσεις προκειμένου να εξασφαλίσει καύσιμα για τις μονάδες της, έστω και εάν πληρώνει «καπέλα» που βάζουν οι γείτονές μας, ο λιγνίτης της Βεύης, συνεχίζει να μένει ανεκμετάλλευτος λόγω της συνεχιζόμενης καθυστέρησης στον περίφημο διαγωνισμό για την εκμίσθωση του ομώνυμου ορυχείου.
Το ορυχείο περιέχει 90 εκατομμύρια τόνους καυσίμου, το οποίο φυσικά τιμάται σε πολύ χαμηλότερες τιμές συγκριτικά με τον εισαγόμενο. Με βάση γνωστές μελέτες της ΔΕΗ η τιμή του λιγνίτη στα υφιστάμενα ορυχεία της Φλώρινας υπολογίζεται μόλις 19 ευρώ ο τόνος ή αλλιώς 68,2% φθηνότερα σε σύγκριση με το κόστος του βουλγαρικού λιγνίτη που περιλαμβάνει βεβαίως και τα μεταφορικά. Με κόστος στα 19 ευρώ, η αξία του λιγνίτη της Βεύης ανέρχεται στο 1,71 δις ευρώ και παραμένει ανεκμετάλλευτος από την εποχή που πτώχευσε το πρώην ορυχείο Βαρβούτη.
Να θυμίσουμε ότι η Οδύσσεια του διαγωνισμού για την εκμίσθωση του ορυχείου της Βεύης ξεκίνησε επι Νέας Δημοκρατίας και υπουργίας Σιούφα το 2006, κηρύχθηκε άγονος το 2009 επί υπουργίας Χατζηδάκη και αφού προηγουμένως συνδέθηκε με τα αναγκαστικά μέτρα που επέβαλε η ΕΕ για την κατάργηση του μονοπωλίου της ΔΕΗ στο λιγνίτη στο πλαίσιο της γνωστής απόφασης της ευρωπαϊκής επιτροπής ανταγωνισμού. Ούτε και η δεύτερη «Νεοδημοκρατική» πρόσκληση ευοδώθηκε εξαιτίας των εκλογών με αποτέλεσμα πέρυσι το Φεβρουάριο να υπάρξει και νέα τρίτη πρόσκληση η πρώτη επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ. Στη διαδικασία υποβλήθηκαν συνολικά 10 προσφορές και παρότι συμπληρώθηκαν 14 μήνες ακόμη δεν έχει ανακοινωθεί ούτε καν η short list!
Να αναφέρουμε τέλος ότι με βάση τα επίσημα στοιχεία του ΔΕΣΜΗΕ το 2010 η παραγωγή ηλεκτρισμού από τις λιγνιτικές μονάδες της ΔΕΗ σημείωσε πρωτόγνωρη μείωση της τάξης του 10,16%, όταν η συνολική ζήτηση υποχώρησε έναντι του 2009 μόλις κατά 0,87%. Η μείωση αυτή οφείλεται τόσο στην αυξημένη χρήση των υδροηλεκτρικών όσο και στα προβλήματα που υπάρχουν στα ορυχεία της ΔΕΗ κυρίως στη Μεγαλόπολη αλλά και στα άλλα μεγάλα λιγνιτικά κέντρα της ΔΕΗ. Σήμερα στη χώρα μας, το 38,7% της ηλεκτρικής ενέργειας παράγεται από λιγνιτικές μονάδες όταν το 2007 το αντίστοιχο ποσοστό ήταν 66,2%. Η Ελλάδα είναι η δεύτερη παραγωγός λιγνίτη στην Ευρώπη και βρίσκεται στην πρώτη πεντάδα σε ολόκληρο τον κόσμο. Εκτός από τη Δ. Μακεδονία και τη Μεγαλόπολη, κοιτάσματα υπάρχουν στη Δράμα (900 εκ. τόνοι) και στην Ελασσόνα (169 εκ. τόνοι), ωστόσο οι τοπικές αντιδράσεις καθιστούν ουσιαστικά ανέφικτη τη δημιουργία ορυχείων, στις περιοχές αυτές.
----------------
40% χαμηλότερο κόστος
Αποκτώντας οι ιδιώτες πρόσβαση στα κοιτάσματα, θα προχωρήσουν στην κατασκευή των πρώτων ιδιωτικών μονάδων παραγωγής ρεύματος από λιγνίτη και έτσι θα είναι σε θέση να ανταγωνιστούν επί ίσοις όροις τη ΔΕΗ, η οποία χάρη στον φθηνό λιγνίτη έχει ακόμη τη δυνατότητα να κρατά τα κόστη της χαμηλά. Όταν το κόστος μεγαβατώρας από σταθμό φυσικού αερίου διαμορφώνεται σήμερα στα 400 ευρώ, το κόστος από λιγνίτη- αναλόγως του πόσο παλαιά είναι η μονάδα- κινείται μεταξύ 220 και 390 ευρώ, δηλαδή κατά μέσον όρο είναι 40% χαμηλότερο.
Αποκτώντας οι ιδιώτες πρόσβαση στα κοιτάσματα, θα προχωρήσουν στην κατασκευή των πρώτων ιδιωτικών μονάδων παραγωγής ρεύματος από λιγνίτη και έτσι θα είναι σε θέση να ανταγωνιστούν επί ίσοις όροις τη ΔΕΗ, η οποία χάρη στον φθηνό λιγνίτη έχει ακόμη τη δυνατότητα να κρατά τα κόστη της χαμηλά. Όταν το κόστος μεγαβατώρας από σταθμό φυσικού αερίου διαμορφώνεται σήμερα στα 400 ευρώ, το κόστος από λιγνίτη- αναλόγως του πόσο παλαιά είναι η μονάδα- κινείται μεταξύ 220 και 390 ευρώ, δηλαδή κατά μέσον όρο είναι 40% χαμηλότερο.
--------------------
Έγινε λόγος και για τον λιγνίτη στην εξαιρετικά επίκαιρη ημερίδα που οργανώθηκε στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας από το Τμήμα Γεωλογίας και Γεωπεριβάλλοντος του Πανεπιστημίου της Αθήνας για κάποιες από τις λεγόμενες ενεργειακές πρώτες ύλες. Με τον όρο ενεργειακές πρώτες ύλες χαρακτηρίζουμε τα διάφορα είδη γαιανθράκων (τύρφη, λιγνίτης, λιθάνθρακας), τους υδρογονάνθρακες (φυσικά αέρια, πετρέλαιο) τα ραδιενεργά μεταλλεύματα, τα γεωθερμικά ρευστά και τις υδατοπτώσεις.
Οι ενεργειακές πρώτες ύλες είναι δυνατόν στη Φύση να σχηματίζουν συγκεντρώσεις για άμεση βιομηχανική εκμετάλλευση οπότε μιλούμε για «κοιτάσματα» ή να είναι συγκεντρώσεις με ασήμαντη ποσότητα ή κακή ποιότητα και να χαρακτηρίζονται απλά ως «εμφανίσεις». Με τον όρο ενεργειακές πρώτες ύλες χαρακτηρίζουμε τα διάφορα είδη γαιανθράκων (τύρφη, λιγνίτης, λιθάνθρακας), τους υδρογονάνθρακες (φυσικά αέρια, πετρέλαιο) τα ραδιενεργά μεταλλεύματα, τα γεωθερμικά ρευστά και τις υδατοπτώσεις. Και ο λιγνίτης για την Ελλάδα μπορεί να είναι προς το παρόν μια λύση στο ενεργειακό πρόβλημα μιας χώρας καταχρεωμένης και απειλούμενης με πετρελαϊκό αποκλεισμό και από την Ευρώπη και από το Ιράν (έτσι όπως τα καταφέραμε).
Σύμφωνα με όσα αναφέρθηκαν από τον ομιλητή, Διευθυντή Στερεών Ενεργειακών Πρώτων Υλών στο Ι.Γ.Μ.Ε.: «Η προσφορά σταθερής και φθηνής ενέργειας είναι απαραίτητη προϋπόθεση για μια αναπτυσσόμενη οικονομία. Και εδώ ας λάβουμε υπόψη μας ότι:
• Έχει σταθερό κόστος εξόρυξης
• ‘Έχει σταθερή και ελέγξιμη τιμή
• Παρέχει σταθερότητα στον ανεφοδιασμό
• Προσφέρει χιλιάδες θέσεις εργασίας στην ελληνική περιφέρεια
• Έχει συντελέσει στην αύξηση του εθνικού προϊόντος»
Στη συνείδηση του αναγνώστη είναι πολύ πιθανόν ο λιγνίτης να έχει καταχωρηθεί σαν ένα πολύ βρώμικο καύσιμο που καλά θα κάναμε να πάψουμε να το χρησιμοποιούμε και να κόψουμε την εξάρτηση από αυτό. Εδώ όμως θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας ότι υπάρχουν κάποια κρίσιμα στοιχεία, που αγνοεί το ευρύ κοινό ενώ για το χαρακτηρισμό μιας καύσιμης πρώτης ύλης ως περισσότερο ή λιγότερο «καθαρής» μπαίνουν στη μέση αλληλογρονθοκοπούμενα συμφέροντα και χρήματα κάτω από το τραπέζι.
Ένα στοιχείο, γνωστό πιο πολύ μεταξύ των ειδικών και σχετικά άγνωστο στο ευρύτερο κοινό είναι το ότι «σύμφωνα με τις χημικές αναλύσεις οι ελληνικοί λιγνίτες δεν περιέχουν Θειάφι (S) επειδή το περιβάλλον όπου δημιουργήθηκαν το αποτελούσαν ανθρακικά πετρώματα και τα βαρέα τοξικά μέταλλα δεσμεύονται από τα φίλτρα των Ατμο-Ηλεκτρικών Σταθμών. Αυτός είναι και ο λόγος, όπως αναφέρθηκε στην Ημερίδα, που δεν έχουμε στην ελληνική επικράτεια «όξινη βροχή». Άρα ο ελληνικός λιγνίτης όταν καίγεται επιβαρύνει το περιβάλλον με διοξείδιο του άνθρακα. Και αυτό δεν αμφισβητείται. Αμφισβητείται όμως κάτι άλλο. Το πόσο στη συγκεκριμένη συγκυρία θα μπορούσαμε να εγκαταλείψουμε το λιγνίτη. Και να πάμε πού; Το φυσικό αέριο βέβαια δίνει με την καύση του ¼ λιγότερο διοξείδιο του άνθρακα αλλά το φέρνουμε απ’ έξω, το χρυσοπληρώνουμε και μας απειλούν οι γείτονες ότι μπορεί και να μας το κόψουν. Το ίδιο και με το υγραέριο. Εμφανίστηκε επίσης και ένα λόμπι, δηλαδή μια ομάδα οργανωμένων συνηγόρων, του λιθάνθρακα στον ελληνικό χώρο. Που ζητούσε τι πράγμα; Να φτιαχτεί εργοστάσιο εδώ και να καίμε ένα προϊόν που δεν διαθέταμε ούτε ένα κιλό εκμεταλλεύσιμης πρώτης ύλης και θα τη φέρναμε όλη απ’ έξω. Για να πάρουμε έτσι και μια ιδέα για τα συμφέροντα που έκανα λόγο γι αυτά πριν.
Μπορεί λοιπόν να φθάσουμε να διαθέτουμε και 3.195 εκατομμύρια τόνους, όντας η δεύτερη χώρα της Ευρώπης μετά τη Γερμανία σε παραγωγή λιγνίτη. Με κάποιους πολύ συγκρατημένους υπολογισμούς που είχα κάνει πέρυσι έβγαινε μια αξία από τα άμεσα εκμεταλλεύσιμα κοιτάσματα κοντά στα 70 δισεκατομμύρια Ευρώ ενώ άλλοι πολύ πιο αισιόδοξοι κάνουν λόγο για τουλάχιστον 300 δισεκατομμύρια Ευρώ. Με τα αποθέματα να επαρκούν μέχρι το 2026.
Πέρα από το ότι σήμερα υπάρχουν τεχνολογίες που κάνουν τον λιγνίτη μια όχι και τόσο ανυπόφορη πρώτη ύλη, σε σχέση με τα πλεονεκτήματά της, έχουμε και τις τιμές του πετρελαίου να γίνονται δυσβάστακτες ενώ ίσως να υπάρχει και η δυνατότητα αξιοποίησης του μεθανίου των βαθιών λιγνιτικών κοιτασμάτων. Για όλα αυτά χρειαζόμαστε βέβαια πολιτική ηγεσία με ποιότητα που αυτή τη στιγμή είναι δυσεύρετη ενώ η Δ.Ε.Η. είναι προς το παρόν ακυβέρνητο καράβι με πολλούς καπεταναίους. Και έτσι, αν δεν αναλάβει κάποιος καινούριος και δυναμικός τα πράγματα θα είναι απελπιστικά ενώ μας πιέζουν να ξεπουλήσουμε σε εξευτελιστικές τιμές τα αποθέματά του λιγνίτη.
Απάντηση σε μερικά χθεσινά (δηλητηριώδη) σχόλια για το θέμα των πετρελαιοπιθανών περιοχών:
• Δεν αναφέρω τα ονόματα των ομιλητών διότι δεν έχω πάρει την άδειά τους.
• Το ότι τους προσκάλεσε το Τμήμα Γεωλογίας σημαίνει ότι δεν είναι τίποτα τυχαίοι και μέσα στο Αμφιθέατρο βρισκόταν πολυάριθμοι καθηγητές του Τμήματος που άκουσαν προσεκτικά τις ομιλίες.
• Και το χειρότερο για τους σχολιαστές είναι πως εκεί παραβρέθηκαν και άνθρωποι του Υπουργείου που στελεχώνουν το Φορέα Υδρογονανθράκων και δεν είδα κανέναν τους να πετάγεται επάνω και να διαψεύδει τα όσα ειπώθηκαν εκεί.
• Έχει εμφανιστεί και ένα βιβλίο του αρμόδιου Υφυπουργού κ. Μανιάτη για την ενεργειακή μας πολιτική, από τις εκδόσεις Λιβάνη. Το συνιστώ στους λάβρους σχολιαστές μου. Είναι γεμάτο με λόγους και υποσχέσεις. Αφού δεν θέλουν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα ας το διαβάζουν τα βράδια. Θα τους χαρίζει τουλάχιστον όνειρα γλυκά. 12/2/2012
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.article&id=12881
--------------
Τα λιγνιτωρυχεία της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα και τη Μεγαλόπολη εξασφαλίζουν το σημαντικότερο για την ελληνική οικονομία ενεργειακό καύσιμο, το λιγνίτη, στον οποίο βασίστηκε ο εξηλεκτρισμός της χώρας μας από τη στιγμή της ίδρυσης της Επιχείρησης.
Ο λιγνίτης βρίσκεται σε αφθονία στο υπέδαφος της Ελλάδας. Η χώρα μας κατέχει τη δεύτερη θέση σε παραγωγή λιγνίτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την έκτη θέση παγκοσμίως. Με βάση τα συνολικά αποθέματα και τον προγραμματιζόμενο ρυθμό κατανάλωσης στο μέλλον, υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα οι υπάρχουσες ποσότητες λιγνίτη επαρκούν για τα επόμενα 45 χρόνια. Μέχρι σήμερα έχουν εξορυχθεί συνολικά 1,3 δισ. τόνοι λιγνίτη ενώ τα εκμεταλλεύσιμα αποθέματα ανέρχονται σε 3,1 δισ. τόνους περίπου. Tο 2006 εξορύχθησαν συνολικά 62,5 εκ. τόνοι.
Σήμερα, οι 8 λιγνιτικοί σταθμοί της ΔΕΗ αποτελούν το 42% της εγκατεστημένης ισχύος της και παράγουν το56% περίπου της καθαρής ηλεκτρικής παραγωγής της ΔΕΗ.
Η χρήση του λιγνίτη, για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, αποφέρει στην Ελλάδα τεράστια εξοικονόμηση συναλλάγματος (περίπου 1 δισ. δολάρια ετησίως). Ο λιγνίτης είναι καύσιμο στρατηγικής σημασίας για τη ΔΕΗ, γιατί έχει χαμηλό κόστος εξόρυξης, σταθερή και άμεσα ελέγξιμη τιμή και παρέχει σταθερότητα και ασφάλεια στον ανεφοδιασμό καυσίμου. Συγχρόνως, προσφέρει χιλιάδες θέσεις εργασίας στην ελληνική περιφέρεια, ιδιαίτερα σε περιοχές που εμφανίζουν μεγάλα ποσοστά ανεργίας. Ο λιγνίτης έχει συντελέσει τα μέγιστα στην αύξηση του εθνικού προϊόντος.http://www.dei.gr/Default.aspx?id=890&nt=19
--------------------------
ΣΕΒ: Γιγαντιαίο το κόστος «κατάργησης» λιγνίτη
Αύξηση της τιμής του ρεύματος κατά 10% και επενδύσεις 1 δισ. ευρώ ετησίως έως το 2020 προϋποθέτει η μεγιστοποίηση της χρήσης των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή και η ελαχιστοποίηση της χρήσης του λιγνίτη με στόχο τη μείωση των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει η μελέτη της εταιρίας McKinsey που υλοποιήθηκε για λογαριασμό του Συμβουλίου ΣΕΒ για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, σε συνεργασία με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και η οποία παρουσιάστηκε χθες σε ειδική εκδήλωση στο Iδρυμα Ευγενίδου. Με βάση αυτά τα δεδομένα και προκειμένου να αποφευχθεί το επιπλέον κόστος για την οικονομία αλλά και την κοινωνία, η μελέτη προκρίνει, εμμέσως πλην σαφώς, το ήπιο σενάριο προσαρμογής που προβλέπει αύξηση της χρήσης των ΑΠΕ στο 25% του ενεργειακού μίγματος (περίπου διπλάσιο ποσοστό με αυτό του 2010), με μεγιστοποίηση της συνεισφοράς από το φυσικό αέριο στο 58% και τον λιγνίτη στο 13%.
Σύμφωνα με τη μελέτη, το 2008 οι συνολικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στην Ελλάδα ανήλθαν σε 127 εκατ. μετρικούς τόνους διοξειδίου του άνθρακα, κυρίως λόγω της ηλεκτροπαραγωγής και της μεγάλης χρήσης του λιγνίτη. Με βάση τις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις, η Ελλάδα υποχρεούται να επιτύχει μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στους 114 εκατ. τόνους, δηλαδή μείωση μόλις 8% σε σχέση με το 2008.http://www.energypress.gr/news/SEB:-Gigantiaio-to-kostos-katarghshs-lignith
-------------------------
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Με αφορμή δημοσίευμα πρωινής εφημερίδας, το Σάββατο 28 Ιουνίου 2008, με το οποίο αμφισβητείται η σημαντική αύξηση του κόστους της ΔΕΗ, από έτος σε έτος, λόγω της ανόδου των τιμών των καυσίμων, επειδή-κατά το δημοσίευμα-η εν λόγω άνοδος των τιμών εξουδετερώνεται από την υποτίμηση του δολαρίου έναντι του ευρώ, από την Επιχείρηση επισημαίνονται τα ακόλουθα:
· Οι δαπάνες για υγρά καύσιμα και φυσικό αέριο εκφρασμένες σε εκατ.ευρώ, έτσι ώστε να συνεκτιμάται η όποια επίδραση από την υποτίμηση του δολαρίου έναντι του ευρώ, διαμορφώθηκαν από το 2004 ως εξής (εκατ ευρώ):
2004 : 734
2005 : 994
2006 : 1.257
2007 : 1.416
παρουσιάζοντας μέση ετήσια αύξηση 24,5%.
· Αντίθετα, τα έσοδα απο πωλήσεις ηλεκτρικής ενέργειας, διαμορφώθηκαν από το 2004 ως εξής (εκατ ευρώ):
2004: 3.791
2005: 3.965
2006: 4.443
2007: 4.808
παρουσιάζοντας μέση ετήσια αύξηση 8,2% .
· Απο τα προαναφερθέντα, είναι πασιφανές ότι, στην περίοδο 2004-2007, η μέση ετήσια ποσοστιαία αύξηση των δαπανών για υγρά καύσιμα και φυσικό αέριο, ήταν τριπλάσια απο την αντίστοιχη αύξηση των εσόδων απο πωλήσεις ηλεκτρικής ενέργειας, με αποτέλεσμα το 2007 να χρειάζεται το 29% των εσόδων της ΔΕΗ για την κάλυψη των δαπανών αυτών, έναντι μόλις 19% το 2004 (αύξηση 10 ποσοστιαίων μονάδων)
· Λόγω της ραγδαίας αύξησης των τιμών των υγρών καυσίμων και του φυσικού αερίου το 2008, εκτιμάται ότι, η κάλυψη της δαπάνης για υγρά καύσιμα και φυσικό αέριο θα απορροφήσει το 35% των εσόδων από πωλήσεις ηλεκτρικής ενέργειας ,έναντι 29% το 2007 και μόλις 19% το 2004.
· Επιπρόσθετα, σημειώνεται ότι σε περίπτωση κατά την οποία οι τιμές των καυσίμων και η ισοτιμία ευρώ/ δολαρίου διατηρηθούν στα επίπεδα του τέλους Μαίου 2008, η δαπάνη της ΔΕΗ για υγρά καύσιμα και φυσικό αέριο εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί σε περίπου 2 δις ευρώ, αυξημένη κατά 40% περίπου σε σχέση με την αντίστοιχη δαπάνη το 2007.
· Ειδικότερα, το πρώτο τετράμηνο του 2008, το 49% των εσόδων της Επιχείρησης διατέθηκε για την κάλυψη των δαπανών για υγρά καύσιμα, φυσικό αέριο, αγορές ενέργειας (οι τιμές των οποίων όπως είναι φυσικό διαμορφώνονται από την εξέλιξη των τιμών των καυσίμων) και δικαιώματα εκπομπών CO2, ενώ, το αντίστοιχο μέγεθος το 2007 ήταν 41%. Συνεπώς, το 2008 τα μισά από τα έσοδα της Επιχείρησης είναι άμεσα εκτεθειμένα στη διακύμανση των διεθνών τιμών των καυσίμων και των δικαιωμάτων εκπομπών CO2.
Σε ό,τι αφορά τα στοιχεία που αναφέρονται στο ίδιο δημοσίευμα σύμφωνα με τα οποία "το κόστος εξόρυξης του λιγνίτη από 8 ευρώ ανά τόνο το 2005 έχει φθάσει στα 13 ευρώ" αυτά είναι πέραν πάσης πραγματικότητας. Η αλήθεια είναι η εξής:
· Υπάρχουν διάφορες ταξινομήσεις και επομένως ορισμοί του κόστους. Το αναφερόμενο στο δημοσίευμα κόστος των 8,0 ευρώ/τόνο το 2005, είναι το άμεσο κόστος εξόρυξης του λιγνίτη, στο οποίο περιλαμβάνονται μόνο οι δαπάνες μισθοδοσίας, υλικών, και εργολαβιών, καθώς και οι φόρoι και τέλη. Το αντίστοιχο άμεσο κόστος εξόρυξης του λιγνίτη διαμορφώθηκε το 2007 σε 8,97 ευρώ/τόνο, παρουσιάζοντας αύξηση 12,1%. Αν ληφθεί υπόψη ο ρυθμός πληθωρισμού της διετίας 6,2% και η χειροτέρευση της σχέσης εκμετάλλευσης ( λιγνίτης προς εκσκαφές) 6,4%, προκύπτει ότι το μοναδιαίο κόστος του λιγνίτη σε σταθερές τιμές και συνθήκες εκμετάλλευσης διαμορφώθηκε κατά 0,9% χαμηλότερα.
Σημειώνεται ότι το αναφερόμενο στο δημοσίευμα κόστος των 13 ευρώ/τόνο το 2007, αντιστοιχεί στο πλήρες κόστος εξόρυξης του λιγνίτη, στο οποίο περιλαμβάνεται επιπλέον το κόστος της αναλισκόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, οι αποσβέσεις και απόδοση 8% στα επενδεδυμένα κεφάλαια στο πλαίσιο του λογιστικού διαχωρισμού. Κατά συνέπεια, τα προαναφερόμενα δύο μεγέθη κόστους δεν είναι συγκρίσιμα και ο οποιοσδήποτε υπολογισμός ζημίας που γίνεται με βάση τη μεταξύ τους διαφορά, όπως αυτή των 250 εκατ. ευρώ, δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Έτσι, τα λιγνιτωρυχεία της ΔΕΗ κάθε άλλο παρά σε "μαύρο χάλι" είναι, όπως υποστηρίζεται στο σχετικό δημοσίευμα.
Εύλογα ερωτήματα δημιουργούνται, επομένως, για τις σκοπιμότητες που υποκρύπτουν οι σοβαρές ανακρίβειες αυτού του δημοσιεύματος. Πολύ περισσότερο όταν οι στοιχειώδεις κανόνες δεοντολογίας επιβάλλουν, πριν από τη δημοσιοποίηση προσωπικών απόψεων ή στοιχείων, τη διασταύρωσή τους με τις πηγές και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, με τους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες της ΔΕΗ.
Η ΔΕΗ λυπάται που υποχρεώνεται να διαψεύσει ρητά και κατηγορηματικά τις ανακρίβειες που δημοσιεύθηκαν. Είναι αναγκασμένη, όμως, να το κάνει, αφού θίγονται το κύρος και η αξιοπιστία της Εταιρείας και ο επαγγελματισμός των υπηρεσιακών της παραγόντων.http://www.dei.gr/ecPage.aspx?id=4558&nt=18&lang=1
Αθήνα, 30 Ιουνίου 2008
------------------------
--------------
Τα λιγνιτωρυχεία της ΔΕΗ στην Πτολεμαΐδα και τη Μεγαλόπολη εξασφαλίζουν το σημαντικότερο για την ελληνική οικονομία ενεργειακό καύσιμο, το λιγνίτη, στον οποίο βασίστηκε ο εξηλεκτρισμός της χώρας μας από τη στιγμή της ίδρυσης της Επιχείρησης.
Ο λιγνίτης βρίσκεται σε αφθονία στο υπέδαφος της Ελλάδας. Η χώρα μας κατέχει τη δεύτερη θέση σε παραγωγή λιγνίτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και την έκτη θέση παγκοσμίως. Με βάση τα συνολικά αποθέματα και τον προγραμματιζόμενο ρυθμό κατανάλωσης στο μέλλον, υπολογίζεται ότι στην Ελλάδα οι υπάρχουσες ποσότητες λιγνίτη επαρκούν για τα επόμενα 45 χρόνια. Μέχρι σήμερα έχουν εξορυχθεί συνολικά 1,3 δισ. τόνοι λιγνίτη ενώ τα εκμεταλλεύσιμα αποθέματα ανέρχονται σε 3,1 δισ. τόνους περίπου. Tο 2006 εξορύχθησαν συνολικά 62,5 εκ. τόνοι.
Σήμερα, οι 8 λιγνιτικοί σταθμοί της ΔΕΗ αποτελούν το 42% της εγκατεστημένης ισχύος της και παράγουν το56% περίπου της καθαρής ηλεκτρικής παραγωγής της ΔΕΗ.
Η χρήση του λιγνίτη, για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, αποφέρει στην Ελλάδα τεράστια εξοικονόμηση συναλλάγματος (περίπου 1 δισ. δολάρια ετησίως). Ο λιγνίτης είναι καύσιμο στρατηγικής σημασίας για τη ΔΕΗ, γιατί έχει χαμηλό κόστος εξόρυξης, σταθερή και άμεσα ελέγξιμη τιμή και παρέχει σταθερότητα και ασφάλεια στον ανεφοδιασμό καυσίμου. Συγχρόνως, προσφέρει χιλιάδες θέσεις εργασίας στην ελληνική περιφέρεια, ιδιαίτερα σε περιοχές που εμφανίζουν μεγάλα ποσοστά ανεργίας. Ο λιγνίτης έχει συντελέσει τα μέγιστα στην αύξηση του εθνικού προϊόντος.http://www.dei.gr/Default.aspx?id=890&nt=19
--------------------------
ΣΕΒ: Γιγαντιαίο το κόστος «κατάργησης» λιγνίτη
Αύξηση της τιμής του ρεύματος κατά 10% και επενδύσεις 1 δισ. ευρώ ετησίως έως το 2020 προϋποθέτει η μεγιστοποίηση της χρήσης των ΑΠΕ στην ηλεκτροπαραγωγή και η ελαχιστοποίηση της χρήσης του λιγνίτη με στόχο τη μείωση των εκπομπών αερίου του θερμοκηπίου. Σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγει η μελέτη της εταιρίας McKinsey που υλοποιήθηκε για λογαριασμό του Συμβουλίου ΣΕΒ για τη Βιώσιμη Ανάπτυξη, σε συνεργασία με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και η οποία παρουσιάστηκε χθες σε ειδική εκδήλωση στο Iδρυμα Ευγενίδου. Με βάση αυτά τα δεδομένα και προκειμένου να αποφευχθεί το επιπλέον κόστος για την οικονομία αλλά και την κοινωνία, η μελέτη προκρίνει, εμμέσως πλην σαφώς, το ήπιο σενάριο προσαρμογής που προβλέπει αύξηση της χρήσης των ΑΠΕ στο 25% του ενεργειακού μίγματος (περίπου διπλάσιο ποσοστό με αυτό του 2010), με μεγιστοποίηση της συνεισφοράς από το φυσικό αέριο στο 58% και τον λιγνίτη στο 13%.
Σύμφωνα με τη μελέτη, το 2008 οι συνολικές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου στην Ελλάδα ανήλθαν σε 127 εκατ. μετρικούς τόνους διοξειδίου του άνθρακα, κυρίως λόγω της ηλεκτροπαραγωγής και της μεγάλης χρήσης του λιγνίτη. Με βάση τις ευρωπαϊκές δεσμεύσεις, η Ελλάδα υποχρεούται να επιτύχει μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στους 114 εκατ. τόνους, δηλαδή μείωση μόλις 8% σε σχέση με το 2008.http://www.energypress.gr/news/SEB:-Gigantiaio-to-kostos-katarghshs-lignith
-------------------------
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Με αφορμή δημοσίευμα πρωινής εφημερίδας, το Σάββατο 28 Ιουνίου 2008, με το οποίο αμφισβητείται η σημαντική αύξηση του κόστους της ΔΕΗ, από έτος σε έτος, λόγω της ανόδου των τιμών των καυσίμων, επειδή-κατά το δημοσίευμα-η εν λόγω άνοδος των τιμών εξουδετερώνεται από την υποτίμηση του δολαρίου έναντι του ευρώ, από την Επιχείρηση επισημαίνονται τα ακόλουθα:
· Οι δαπάνες για υγρά καύσιμα και φυσικό αέριο εκφρασμένες σε εκατ.ευρώ, έτσι ώστε να συνεκτιμάται η όποια επίδραση από την υποτίμηση του δολαρίου έναντι του ευρώ, διαμορφώθηκαν από το 2004 ως εξής (εκατ ευρώ):
2004 : 734
2005 : 994
2006 : 1.257
2007 : 1.416
παρουσιάζοντας μέση ετήσια αύξηση 24,5%.
· Αντίθετα, τα έσοδα απο πωλήσεις ηλεκτρικής ενέργειας, διαμορφώθηκαν από το 2004 ως εξής (εκατ ευρώ):
2004: 3.791
2005: 3.965
2006: 4.443
2007: 4.808
παρουσιάζοντας μέση ετήσια αύξηση 8,2% .
· Απο τα προαναφερθέντα, είναι πασιφανές ότι, στην περίοδο 2004-2007, η μέση ετήσια ποσοστιαία αύξηση των δαπανών για υγρά καύσιμα και φυσικό αέριο, ήταν τριπλάσια απο την αντίστοιχη αύξηση των εσόδων απο πωλήσεις ηλεκτρικής ενέργειας, με αποτέλεσμα το 2007 να χρειάζεται το 29% των εσόδων της ΔΕΗ για την κάλυψη των δαπανών αυτών, έναντι μόλις 19% το 2004 (αύξηση 10 ποσοστιαίων μονάδων)
· Λόγω της ραγδαίας αύξησης των τιμών των υγρών καυσίμων και του φυσικού αερίου το 2008, εκτιμάται ότι, η κάλυψη της δαπάνης για υγρά καύσιμα και φυσικό αέριο θα απορροφήσει το 35% των εσόδων από πωλήσεις ηλεκτρικής ενέργειας ,έναντι 29% το 2007 και μόλις 19% το 2004.
· Επιπρόσθετα, σημειώνεται ότι σε περίπτωση κατά την οποία οι τιμές των καυσίμων και η ισοτιμία ευρώ/ δολαρίου διατηρηθούν στα επίπεδα του τέλους Μαίου 2008, η δαπάνη της ΔΕΗ για υγρά καύσιμα και φυσικό αέριο εκτιμάται ότι θα διαμορφωθεί σε περίπου 2 δις ευρώ, αυξημένη κατά 40% περίπου σε σχέση με την αντίστοιχη δαπάνη το 2007.
· Ειδικότερα, το πρώτο τετράμηνο του 2008, το 49% των εσόδων της Επιχείρησης διατέθηκε για την κάλυψη των δαπανών για υγρά καύσιμα, φυσικό αέριο, αγορές ενέργειας (οι τιμές των οποίων όπως είναι φυσικό διαμορφώνονται από την εξέλιξη των τιμών των καυσίμων) και δικαιώματα εκπομπών CO2, ενώ, το αντίστοιχο μέγεθος το 2007 ήταν 41%. Συνεπώς, το 2008 τα μισά από τα έσοδα της Επιχείρησης είναι άμεσα εκτεθειμένα στη διακύμανση των διεθνών τιμών των καυσίμων και των δικαιωμάτων εκπομπών CO2.
Σε ό,τι αφορά τα στοιχεία που αναφέρονται στο ίδιο δημοσίευμα σύμφωνα με τα οποία "το κόστος εξόρυξης του λιγνίτη από 8 ευρώ ανά τόνο το 2005 έχει φθάσει στα 13 ευρώ" αυτά είναι πέραν πάσης πραγματικότητας. Η αλήθεια είναι η εξής:
· Υπάρχουν διάφορες ταξινομήσεις και επομένως ορισμοί του κόστους. Το αναφερόμενο στο δημοσίευμα κόστος των 8,0 ευρώ/τόνο το 2005, είναι το άμεσο κόστος εξόρυξης του λιγνίτη, στο οποίο περιλαμβάνονται μόνο οι δαπάνες μισθοδοσίας, υλικών, και εργολαβιών, καθώς και οι φόρoι και τέλη. Το αντίστοιχο άμεσο κόστος εξόρυξης του λιγνίτη διαμορφώθηκε το 2007 σε 8,97 ευρώ/τόνο, παρουσιάζοντας αύξηση 12,1%. Αν ληφθεί υπόψη ο ρυθμός πληθωρισμού της διετίας 6,2% και η χειροτέρευση της σχέσης εκμετάλλευσης ( λιγνίτης προς εκσκαφές) 6,4%, προκύπτει ότι το μοναδιαίο κόστος του λιγνίτη σε σταθερές τιμές και συνθήκες εκμετάλλευσης διαμορφώθηκε κατά 0,9% χαμηλότερα.
Σημειώνεται ότι το αναφερόμενο στο δημοσίευμα κόστος των 13 ευρώ/τόνο το 2007, αντιστοιχεί στο πλήρες κόστος εξόρυξης του λιγνίτη, στο οποίο περιλαμβάνεται επιπλέον το κόστος της αναλισκόμενης ηλεκτρικής ενέργειας, οι αποσβέσεις και απόδοση 8% στα επενδεδυμένα κεφάλαια στο πλαίσιο του λογιστικού διαχωρισμού. Κατά συνέπεια, τα προαναφερόμενα δύο μεγέθη κόστους δεν είναι συγκρίσιμα και ο οποιοσδήποτε υπολογισμός ζημίας που γίνεται με βάση τη μεταξύ τους διαφορά, όπως αυτή των 250 εκατ. ευρώ, δεν έχει κανένα απολύτως νόημα. Έτσι, τα λιγνιτωρυχεία της ΔΕΗ κάθε άλλο παρά σε "μαύρο χάλι" είναι, όπως υποστηρίζεται στο σχετικό δημοσίευμα.
Εύλογα ερωτήματα δημιουργούνται, επομένως, για τις σκοπιμότητες που υποκρύπτουν οι σοβαρές ανακρίβειες αυτού του δημοσιεύματος. Πολύ περισσότερο όταν οι στοιχειώδεις κανόνες δεοντολογίας επιβάλλουν, πριν από τη δημοσιοποίηση προσωπικών απόψεων ή στοιχείων, τη διασταύρωσή τους με τις πηγές και, στη συγκεκριμένη περίπτωση, με τους αρμόδιους υπηρεσιακούς παράγοντες της ΔΕΗ.
Η ΔΕΗ λυπάται που υποχρεώνεται να διαψεύσει ρητά και κατηγορηματικά τις ανακρίβειες που δημοσιεύθηκαν. Είναι αναγκασμένη, όμως, να το κάνει, αφού θίγονται το κύρος και η αξιοπιστία της Εταιρείας και ο επαγγελματισμός των υπηρεσιακών της παραγόντων.http://www.dei.gr/ecPage.aspx?id=4558&nt=18&lang=1
Αθήνα, 30 Ιουνίου 2008
------------------------
αν υποθέσουμε οτι το κοστος σημερα ειναι 22 ευρω ο τονος και αν υποθεσουμε οτι μπορουμε να τον πουλήσουμε 40 ή 50 ευρώ τον τόνο τότε συνεπάγεται ένα κέρδος περίπου 20 με 25 ευρώ τον τόνο... θεωρητικά πάντα ... και με βάση απλούς και πολύ προχείρους υπολογισμούς ...
υπερβολές .?.. με 3.100.000.000 τόνους με 20 ευρώ τον τόνο κέρδος 60 δις ευρώ περίπου .... αν είναι σωστά τα αποθέματα λιγνίτη και οι παραπάνω υπολογισμοί...
συνεχίζουμε την έρευνα ....
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου