Mια χώρα που δεν πρόλαβαν να επισκεφθούν οι φιλέρευνοι ταξιδιώτες του ΣΥΡΙΖΑ στην πολιτική και οικογενειακή περιοδεία τους στη Ν.Αμερική είναι η προεδρική Δημοκρατία της Ουρουγουάης, που το 1985 βγήκε πληγωμένη από μια δωδεκάχρονη στρατιωτική δικτατορία. Αντιλαμβάνομαι πως για το ΣΥΡΙΖΑ θα ήταν πραγματική δοκιμασία μια τέτοια επίσκεψη σε μια χώρα που στο κάθε βήμα της αντιπροσωπείας του, θα της θύμιζε πόσο ασυνεπείς, συντηρητικοί, δογματικοί και άτολμοι είναι.
Στην Ουρουγουάη όμως, που βασικά (πάνω από 80%) κατοικείται από λευκούς μετανάστες (Ισπανούς και Πορτογάλους αρχικά, Ευρωπαίους γενικά από το 19ο αι.), βρίσκεται ο πιο ενδιαφέρων ίσως Πρόεδρος του κόσμου, που εκλέχτηκε επικεφαλής της αριστερής (κυβερνητικής από το 2004) συμμαχίας «Πλατύ Μέτωπο» το 2009 με σχεδόν 53%, διαδεχόμενος τον αριστερίζοντα και πολύ δημοφιλή Πρόεδρο, του «Μετώπου» επίσης, Tabare Vazquez: «Έχει μισθό 9.700 ευρώ. Από αυτά, τα 8.730 ευρώ τα δωρίζει σε όσους έχουν ανάγκη. Μοναδικό περιουσιακό στοιχείο του είναι ένας σκαραβαίος 25ετίας. Δεν ζει σε προεδρικό μέγαρο, ούτε διαθέτει προσωπική φρουρά. Ζει σε ένα αγρόκτημα με τη γυναίκα του Λουσία Τοπολάνσκι και τον κουτσό σκύλο τους, τη Μανουέλα.
‘Ο πιο φτωχός πρόεδρος’ - αρνείται να ζήσει με περισσότερα από όσα διαθέτει προς το ζην η πλειοψηφία των πολιτών της Ουρουγουάης. Ο Μουχίκα υπήρξε αντάρτης του επαναστατικού κινήματος Τουπαμάρος. Την περίοδο της δικτατορίας στην Ουρουγουάη, πέρασε 14 χρόνια στη φυλακή, ενώ τον έχουν πυροβολήσει έξι φορές. Επίσης, έχει νομιμοποιήσει τη χρήση ινδικής κάνναβης για προσωπική χρήση, σε μια προσπάθεια να καταπολεμήσει το λαθρεμπόριο ναρκωτικών». Να προσθέσω στο παραπάνω πως είναι χορτοφάγος, καλλιεργεί χρυσάνθεμα και πως η γυναίκα του είναι κι αυτή μαχητική αριστερή πολιτικός, με την οποία συζούσε για χρόνια πριν να παντρευτούν το 2005. To 2009 νομιμοποίησε την υιοθεσία από ομοφυλόφιλα ζευγάρια και έξι ημέρες πριν τα πρόσφατα Χριστούγεννα η Βουλή σχεδόν ομόφωνα (81 από τους 87 παρόντες, 12 απόντες) δρομολόγησε το γάμο των ομοφυλόφιλων, που θα εγκριθεί με βεβαιότητα και από τη Γερουσία, ακολουθώντας το παράδειγμα της Αργεντινής και της Πόλης του Μεξικού, γιατί στην Κούβα το δικτατορικό Κ.Κ. καταδιώκει με βαρβαρότητα τους ομοφυλόφιλους.
Τον Οκτώβρη του 2012 η Γερουσία με οριακή πλειοψηφία νομιμοποίησε τις αμβλώσεις, που για τη Λατινική Αμερική πλην της Κούβας, είναι παράνομες και θεωρούνται ισοδύναμες με το βιασμό. Υπάρχει πολύ ισχυρό κοινωνικό Κράτος, παρά το γεγονός ότι το 2001 η οικονομία της δέχτηκε χτύπημα τόσο από τους Αργεντινούς που απέσυραν μαζικά τα δολάριά τους από τις τράπεζές της όσο και από την αναπόφευκτη επικοινωνία των δυο Οικονομιών. Η Ουρουγάη ανασυγκροτήθηκε γρήγορα βασισμένη και στο ισχυρό Κράτος, στη γεωργία της και σε μια υγιή και αδιάφθορη επιχειρηματικότητα.
—-Η χώρα έχει πολύ μεγάλο ποσοστό από άθρησκους διαφόρων διαβαθμίσεων, είναι χωρισμένη από την Καθολική Εκκλησία, υπάρχουν οπαδοί όλων των χριστιανικών δογμάτων, ακόμη και Βαλδενσιανοί (όπως και στην Αργεντινή), διαθέτει δυο ορθόδοξους ναούς έναν ελληνικό και έναν των οπαδών της ρωσικής τσαρικής Εκκλησίας. Στη μικρή κοινότητα των Ρωμιών ισχυρίζεται ότι ψέλνει τις Κυριακές ο κ.Ροϊδης. Οι θρησκευτικές ελευθερίες και η ανεξιθρησκεία είναι κατοχυρωμένες σε τέτοιο βαθμό που θα ενοχλούσαν πολλούς αριστερούς πολιτικούς μας, οι οποίοι επωφελούνται από την ερμαφρόδιτη θεοκρατική Δημοκρατία μας και ψηφοθηρούν με αναξιοπρεπέστατο τρόπο στα θολά νερά της νεοελληνικής αγοραίας θρησκοληψίας. Τα ατομικά δικαιώματα και οι πολιτικές ελευθερίες είναι κατοχυρωμένα πιο πολύ από οποιαδήποτε χώρα της Ν.Αμερικής.
—-Η Λατινική Αμερική έτσι κι αλλιώς ξέρει να μας ξαφνιάζει μερικές φορές ευχάριστα, ακόμη και με τους μεγάλους κληρικούς μιας απελευθερωτικής θεολογικής παράδοσης, που ξεκινά από το γενναίο επίσκοπο Βαρθολομαίο ντε Λας Κάζας («Η σφαγή των Ινδιάνων») και φτάνει μέχρι το Βραζιλιάνο αρχιεπίσκοπο της Ρεσίφε Ντομ Χέντλερ Καμάρα, το Νικουαραγανό ιερέα και ποιητή Ερνέστο Καρντενάλ των Σαντινίστας και τον μάρτυρα αρχιεπίσκοπο του Σαλβαδόρ Όσκαρ Ρομέρο. Βεβαίως οι κληρικοί αυτοί δεν έχουν τίποτα το κοινό με τους Ρωμιούς επισκόπους που κολακεύουν οι δικοί μας παλαιοκομματικοί Αριστεροί.
—-Επιστρέφω στο Μουχίκα για να πω πως αυτός δεν ξέρει να υποκρίνεται, δεν κάνει δηλώσεις φιλίας με τον Αρχιεπίσκοπο, τον αψήφησε όταν αρνήθηκε να προβάλει βέτο στο νόμο για τις εκτρώσεις, όπως είχε κάνει το 2008 ο προκάτοχός του Πρόεδρος, και κάνει χιούμορ με το Θεό: «Δεν έχω ακόμη καταφέρει να γίνω ικανός να πιστέψω στο Θεό….αν ένας τόσο σημαντικός άνθρωπος υπάρχει, ελπίζω να δώσει λίγη βοήθεια στη Λατινική Αμερική υπερασπιζόμενος την υγεία του Αρχηγού Τσάβες».
—-Για να δείξω πόσο μεγάλη σημασία έχει η προσωπική εντιμότητα το προσωπικό ήθος του ηγέτη, αυτό που λείπει στη χώρα μας, θα επικαλεστώ κάτι που δεν θα αρέσει στη δική μας πολυσυλλεκτική, «ευσεβή» και «πατριωτική» Αριστερά, που χαϊδεύει συστηματικά τη λαϊκή διαφθορά και ελέγχει επιλεκτικά, ευκαιριακά και ερασιτεχνικά τη διαφθορά των ισχυρών, ξεχνώντας ακόμη και το ισοκρατικό: «Το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν».
—-«….Ο Μουχίκα είναι ο φτωχότερος ή ένας από τους φτωχότερους αρχηγούς κρατών σε μια χώρα της Νοτίου Αμερικής με τον χαμηλότερο δείκτη διαφθοράς στον κόσμο…». Για να είμαι δίκαιος να προσθέσω πως ο Μουχίκα δεν έχει παιδιά, γεγονός που τον αποτρέπει να αμαρτήσει για χάρη τους, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, που οι οικογενειακοί δεσμοί είναι τόσο ισχυροί ώστε να εξαναγκάζουν ακόμη και αριστερούς πολιτικούς να ενδίδουν σε μικροπειρασμούς, προκειμένου να εξασφαλίσουν την οικογενειακή καλοπέραση, γνωρίζοντας πως το χριστεπώνυμο πλήρωμα και το αριστερό ποίμνιο θα δείξουν κατανόηση.
—-Να συμπληρώσω και κάτι για το Μουχίκα και για τη χώρα των Περόν, που δεν θα μας το πει ποτέ η χαρούμενη παρέα που στήθηκε στο ραντεβού της με την Πρόεδρο της Αργεντινής: «…Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι ατάκες που κατά καιρούς «πετά» σχετικά με την σχέση αγάπης και μίσους που διατηρεί -όπως και πολλοί προκάτοχοί του- με την Αργεντινή. Οι παρεξηγήσεις μεταξύ των δύο λαών, τουλάχιστον σε επίπεδο προέδρων, είναι συχνές. Μια από τις πλέον διάσημες ήταν την εποχή της χρεοκοπίας, το 2002, όταν ο τότε πρόεδρος της Ουρουγουάης είχε χαρακτηρίσει τους Αργεντινούς, «απατεώνες» (σημ.Λασκ.: ο Jorge Luis Batlle Ibanez, μίλησε για κλέφτες πολιτικούς «από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο», αποδίδοντας τη χρεοκοπία στην τεράστια διαφθορά που υπήρχε στην Αργεντινή, κάτι που εδώ στην Ελλάδα αποσιωπάται για προφανείς λόγους). Ξέσπασε θύελλα αντιδράσεων στο Μπουένος Αϊρες με αποτέλεσμα ο πρόεδρος να ζητήσει συγγνώμη με δάκρυα στα μάτια. Ο ίδιος ο Μουχίκαείχε πρόσφατα πει ότι πολλές φορές «αναγκαζόμαστε να καταπίνουμε βατράχους» για να αντέξουμε τους γείτονές μας’..». O Moυχίκα λοιπόν δεν θα έστηνε ποτέ τον κ.Τσίπρα, όπως η κακομαθημένη ντε Κίρχνερ, που διαδέχθηκε στην προεδρία τον άνδρα της. Με λάθος πρόσωπα, σε λάθος χώρες, με λάθος πολιτικές δίνει ραντεβού ο ΣΥΡΙΖΑ.
—-Η χώρα έχει πολύ μεγάλο ποσοστό από άθρησκους διαφόρων διαβαθμίσεων, είναι χωρισμένη από την Καθολική Εκκλησία, υπάρχουν οπαδοί όλων των χριστιανικών δογμάτων, ακόμη και Βαλδενσιανοί (όπως και στην Αργεντινή), διαθέτει δυο ορθόδοξους ναούς έναν ελληνικό και έναν των οπαδών της ρωσικής τσαρικής Εκκλησίας. Στη μικρή κοινότητα των Ρωμιών ισχυρίζεται ότι ψέλνει τις Κυριακές ο κ.Ροϊδης. Οι θρησκευτικές ελευθερίες και η ανεξιθρησκεία είναι κατοχυρωμένες σε τέτοιο βαθμό που θα ενοχλούσαν πολλούς αριστερούς πολιτικούς μας, οι οποίοι επωφελούνται από την ερμαφρόδιτη θεοκρατική Δημοκρατία μας και ψηφοθηρούν με αναξιοπρεπέστατο τρόπο στα θολά νερά της νεοελληνικής αγοραίας θρησκοληψίας. Τα ατομικά δικαιώματα και οι πολιτικές ελευθερίες είναι κατοχυρωμένα πιο πολύ από οποιαδήποτε χώρα της Ν.Αμερικής.
—-Η Λατινική Αμερική έτσι κι αλλιώς ξέρει να μας ξαφνιάζει μερικές φορές ευχάριστα, ακόμη και με τους μεγάλους κληρικούς μιας απελευθερωτικής θεολογικής παράδοσης, που ξεκινά από το γενναίο επίσκοπο Βαρθολομαίο ντε Λας Κάζας («Η σφαγή των Ινδιάνων») και φτάνει μέχρι το Βραζιλιάνο αρχιεπίσκοπο της Ρεσίφε Ντομ Χέντλερ Καμάρα, το Νικουαραγανό ιερέα και ποιητή Ερνέστο Καρντενάλ των Σαντινίστας και τον μάρτυρα αρχιεπίσκοπο του Σαλβαδόρ Όσκαρ Ρομέρο. Βεβαίως οι κληρικοί αυτοί δεν έχουν τίποτα το κοινό με τους Ρωμιούς επισκόπους που κολακεύουν οι δικοί μας παλαιοκομματικοί Αριστεροί.
—-Επιστρέφω στο Μουχίκα για να πω πως αυτός δεν ξέρει να υποκρίνεται, δεν κάνει δηλώσεις φιλίας με τον Αρχιεπίσκοπο, τον αψήφησε όταν αρνήθηκε να προβάλει βέτο στο νόμο για τις εκτρώσεις, όπως είχε κάνει το 2008 ο προκάτοχός του Πρόεδρος, και κάνει χιούμορ με το Θεό: «Δεν έχω ακόμη καταφέρει να γίνω ικανός να πιστέψω στο Θεό….αν ένας τόσο σημαντικός άνθρωπος υπάρχει, ελπίζω να δώσει λίγη βοήθεια στη Λατινική Αμερική υπερασπιζόμενος την υγεία του Αρχηγού Τσάβες».
—-Για να δείξω πόσο μεγάλη σημασία έχει η προσωπική εντιμότητα το προσωπικό ήθος του ηγέτη, αυτό που λείπει στη χώρα μας, θα επικαλεστώ κάτι που δεν θα αρέσει στη δική μας πολυσυλλεκτική, «ευσεβή» και «πατριωτική» Αριστερά, που χαϊδεύει συστηματικά τη λαϊκή διαφθορά και ελέγχει επιλεκτικά, ευκαιριακά και ερασιτεχνικά τη διαφθορά των ισχυρών, ξεχνώντας ακόμη και το ισοκρατικό: «Το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν».
—-«….Ο Μουχίκα είναι ο φτωχότερος ή ένας από τους φτωχότερους αρχηγούς κρατών σε μια χώρα της Νοτίου Αμερικής με τον χαμηλότερο δείκτη διαφθοράς στον κόσμο…». Για να είμαι δίκαιος να προσθέσω πως ο Μουχίκα δεν έχει παιδιά, γεγονός που τον αποτρέπει να αμαρτήσει για χάρη τους, όπως συμβαίνει στην Ελλάδα, που οι οικογενειακοί δεσμοί είναι τόσο ισχυροί ώστε να εξαναγκάζουν ακόμη και αριστερούς πολιτικούς να ενδίδουν σε μικροπειρασμούς, προκειμένου να εξασφαλίσουν την οικογενειακή καλοπέραση, γνωρίζοντας πως το χριστεπώνυμο πλήρωμα και το αριστερό ποίμνιο θα δείξουν κατανόηση.
—-Να συμπληρώσω και κάτι για το Μουχίκα και για τη χώρα των Περόν, που δεν θα μας το πει ποτέ η χαρούμενη παρέα που στήθηκε στο ραντεβού της με την Πρόεδρο της Αργεντινής: «…Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν και οι ατάκες που κατά καιρούς «πετά» σχετικά με την σχέση αγάπης και μίσους που διατηρεί -όπως και πολλοί προκάτοχοί του- με την Αργεντινή. Οι παρεξηγήσεις μεταξύ των δύο λαών, τουλάχιστον σε επίπεδο προέδρων, είναι συχνές. Μια από τις πλέον διάσημες ήταν την εποχή της χρεοκοπίας, το 2002, όταν ο τότε πρόεδρος της Ουρουγουάης είχε χαρακτηρίσει τους Αργεντινούς, «απατεώνες» (σημ.Λασκ.: ο Jorge Luis Batlle Ibanez, μίλησε για κλέφτες πολιτικούς «από τον πρώτο μέχρι τον τελευταίο», αποδίδοντας τη χρεοκοπία στην τεράστια διαφθορά που υπήρχε στην Αργεντινή, κάτι που εδώ στην Ελλάδα αποσιωπάται για προφανείς λόγους). Ξέσπασε θύελλα αντιδράσεων στο Μπουένος Αϊρες με αποτέλεσμα ο πρόεδρος να ζητήσει συγγνώμη με δάκρυα στα μάτια. Ο ίδιος ο Μουχίκαείχε πρόσφατα πει ότι πολλές φορές «αναγκαζόμαστε να καταπίνουμε βατράχους» για να αντέξουμε τους γείτονές μας’..». O Moυχίκα λοιπόν δεν θα έστηνε ποτέ τον κ.Τσίπρα, όπως η κακομαθημένη ντε Κίρχνερ, που διαδέχθηκε στην προεδρία τον άνδρα της. Με λάθος πρόσωπα, σε λάθος χώρες, με λάθος πολιτικές δίνει ραντεβού ο ΣΥΡΙΖΑ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου