Του Αναγνώστη Λασκαράτουhttp://roides.wordpress.com/2013/12/07/7dec13/
Στη νεώτερη Ελλάδα όλες οι ιδέες έχουν κακοπάθει. Ασφαλώς αυτό έχει συμβεί λίγο ή πολύ παντού. Η διαφορά της Ελλάδας με τη Δύση, είναι πως σπανίζουν τραγικά αυτοί που θα μπουν στον κόπο να βάλουν τα πράγματα στη θέση τους. Στο μπαξέ του ΣΥΡΙΖΑ υπάρχουν πρόσωπα που ευτελίζουν ιδέες οι οποίες έχουν ισχυρό ηθικό πυρήνα και που θα μπορούσαν σήμερα να συνεισφέρουν θετικά στο δημόσιο προβληματισμό. Κανείς δεν απαντάει στις συνεχείς προκλητικές ανοησίες του «αμεσοδημοκράτη» ισόβιου βουλευτή Μανώλη Γλέζου, που πριν λίγες ημέρες χάιδεψε ξανά ακροδεξιά αυτιά με άσφαιρα λόγια, προτείνοντας να καταργηθεί η κρατική επιχορήγηση των κομμάτων(!) και να παίρνουν οι βουλευτές τον κατώτατο μισθό του ανειδίκευτου εργάτη(!!), αντί να προτείνει πληρωμή των χρεών ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και μια ρεαλιστική μείωση του βουλευτικού μισθού (του), ίσως γιατί οι λογικές προτάσεις κινδυνεύουν να βρουν ανταπόκριση. Αναρωτιέμαι επίσης αν αυτά συζητήθηκαν στις αμεσοδημοκρατικές οργανώσεις (υπάρχουν;) της αόρατης προσωπικής συνιστώσας του. Ταυτόχρονα ο κ.Γλέζος δήλωσε πως η Χρυσή Αυγή πρέπει να είχε αντιμετωπιστεί «με πολιτικό τρόπο και όχι με κατασταλτικά μέτρα» (!!!). Πρόσφατα μόλις η Κροατία, με ένα δημοψήφισμα που προκάλεσε η Εκκλησία και συντηρητικοί πολίτες, έδειξε που μπορεί να οδηγήσει η ‘Άμεση Δημοκρατία’ του κ.Γλέζου, στο ψαλίδισμα ατομικών δικαιωμάτων, ακόμη και ενάντια στη θέληση μιας προοδευτικής κυβέρνησης. Αλλά τα πλανέματα του πλάνητα πολιτικού είναι ανεξάντλητα και απολαμβάνουν το απυρόβλητο, γι’αυτό θα ασχοληθώ με τους νεαρούς βουλευτές Αργολίδας και Καστοριάς κ.κ. Κοδέλα και Διαμαντόπουλο, τέκνα της αβάσταχτης ελαφρότητας του ΣΥΡΙΖΑ και του προέδρου του, που παρά την καθεστωτική κατάρρευση, δεν μπορούν να αποτελέσουν ελκτικό ρεαλιστικό προοδευτικό πόλο και επενδύουν μόνο στο σάπισμα του μήλου της εξουσίας και στο νόμο της βαρύτητας. Προτού μπω στο θέμα μου, για να δείξω τον αναχρονισμό και την αρχαϊκότητα των ιδεών (αν υπάρχουν) και των πρακτικών των δυο νεαρών βουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ, να θυμίσω πως ακόμη και κατά τον ωμό ρεαλιστή Μακιαβέλι, που μόνο Αναρχικός ή Αριστερός δεν ήταν, η αιτία που η Εκκλησία άσκησε παρακμιακή επίδραση στην πολιτική ζωή της Ιταλίας, δεν ήταν απλά η διαφθορά των επισκόπων, αλλά η ανάμειξή της στις υποθέσεις του Κράτους, όπως, κακή ώρα, γίνεται τώρα εδώ.
——Ο πρώτος κύριος, Μαοϊκός αυτός, ειδικεύεται στην παρακολούθηση Αγιασμών σχολείων και ευαγών ιδρυμάτων. Είναι πρωτοπόρος στο κόμμα του, γιατί άνοιξε με το παράδειγμά του, που το έχουμε εκθέσει και με φωτογραφίες, το δρόμο στον, επίσης θαυμαστή της ανατριχιαστικής πολιτιστικής επανάστασης του Μάο, αρχηγό του, ώστε να υποκλίνεται και να φιλάει σταυρούς παπάδων, ευτυχώς υπό μικρότερη γωνία κάμψης του σώματος από τον, χωρίς ισχυρό αίσθημα αιδούς, Αργείο. Πήγαν στο διάολο, όχι μόνο η τάχα μου αριστεροσύνη δυο κακομαθημένων εκπρόσωπων της νέας πολιτικής γενιάς, αλλά και οι στοιχειώδεις αρχές του αστικού Διαφωτισμού, η ανεξιθρησκεία και το λαϊκό Κράτος. Εδώ είναι Βαλκάνια και Ανατολή και ο κ.Τσίπρας μας το υπενθυμίζει συνεχώς, μας αναγκάζει να ασκούμε κριτική σε αυτούς που θα συνεργαστούν και με το Διάβολο (ή με την ακροδεξιά Καμμένου) για να κυβερνήσουν, μη μπορώντας να χτίσουν έντιμες δημοκρατικές συνεργασίες ή να πείσουν την ψωροπλειοψηφία του 38% που ζητά ο εκλογικός νόμος, την αλλαγή του οποίου έχουν ξεχάσει να ζητήσουν.
——Φέτος την Άνοιξη βρήκαμε πάλι τον κ.Κοδέλα, στον Εσπερινό του Αγίου Πέτρου Άργους, και το Φθινόπωρο (naftemporiki.gr, 24.11) στην ενθρόνιση του νέου μεσαιωνικού πρίγκηπα της Αργολίδας, του μητροπολίτη κ.Αντωνόπουλου, που διαδέχτηκε τον εκδημήσαντα σε άγνωστο (φοβάμαι και ερεβώδη) προορισμό μισογύνη δεσπότη Παχή. Ο τοποτηρητής του ελληνορθόδοξου θεού στη γη του Ινάχου, δεν είναι ο εκλεκτός κάποιου Αγίου Πνεύματος, είναι άνθρωπος του κ.Ιερώνυμου, προερχόμενος από το βοιωτικό του φέουδο, δεν ψηφίστηκε για κάποια ιδιαίτερη χριστιανική αξία, είναι-φως φανάρι-προϊόν συνήθους αμαρτωλής επισκοπικής συναλλαγής και νεποτισμού. Είθισται ο κάθε Αρχιεπίσκοπος να στήνει μια ανίερη βιομηχανία παραγωγής δικών του επισκόπων, για να ελέγχει το αμαρτωλό σώμα της Ιεραρχίας. Αναρωτιέται λοιπόν κανείς αν υπάρχει ίχνος ηθικού κίνητρου στην παράσταση Κοδέλα, που έσπευσε να υποβάλει τα σέβη του, μαζί με τον ανθό του αργίτικου παλαιοκομματισμού, της τοπικής υποκριτικής ευλάβειας, του ντόπιου κοινωνικού συντηρητισμού και της παραδοσιακής εθνικοφροσύνης. Μάλιστα, η μητρόπολη Αργολίδας έχει το προνόμιο να ρουφάει από το δημόσιο ταμείο, ελέω των εκσυγχρονιστών της συμφοράς ΓΑΠ και Άννας Διαμαντοπούλου (ίσως ήταν η πρώτη υπουργική της πράξη τον Οκτώβρη του 2009 η επιβάρυνση της κοινωνίας με 6 νέους βοηθούς επισκόπους, που προστέθηκαν στους 12 κακώς υπάρχοντες) και μισθό βοηθού επισκόπου, προκλητικά αντικανονικού, ενός Αρχιερέα που έχει «απολελυμένη χειροτονίαν και ανενεργόν ιερωσύνην εφ’ όρους ζωής εφ’ ύβρει του χειροτονήσαντος » (Κανόνας 6ος, Δ’ Οικουμενικής Συνόδου), του ψιλώ ονόματι ποιμένα της «πάλαι ποτέ εκλαμψάσης» και ανύπαρκτης σήμερα επισκοπής Επιδαύρου, κ.Κορομπόκη, που είδε τις ελπίδες του να γίνει Χαλίφης στη θέση του Χαλίφη να πηγαίνουν, ελέω Ιερωνυμου, στο βρόντο. Δυο δηλαδή νυμφίοι στριμώχνονται πάλι μαζί με την κοινή νύμφη στην ίδια επισκοπική κλίνη, διαπράττοντας μια κραυγαλέα μοιχεία που ξεδιπλώνεται μπροστά στα αδιάφορα μάτια των λεγόμενων πιστών και του κ.Κοδέλα, ο οποίος έκρινε πως έπρεπε να δώσει το «παρών» στις παπαδίστικες ασχήμιες. Ο νέος κρατικός μητροπολίτης είναι συγγραφέας του λευκώματος «Αγάπησα το Μαρτύριο», αλλά το χρυσαφικό με το οποίο στολίστηκε και η μεγαλομανία της ενθρόνισής του, αποδεικνύουν πως μας δουλεύει ψιλό γαζί. Όπως σημειώνει το Paratiritis-news (25/11/02:27 PM), η προσέλευση του φιλοθεάμονος επαρχιακού κοινού στο μωροφιλόδοξο πανηγύρι ήταν τόσο πυκνή, που σημειώθηκαν και τρεις λιποθυμίες! Από μια τέτοια πυκνή σύναξη δεν μπορούσε λοιπόν να απουσιάσει κανένας πονηρός πολιτευτής. Να σημειωθεί ότι ο κ.Κοδέλας, το ίδιο φιλακόλουθος με το σύντροφό του κ.Συρμαλένιο του ιερού Φέουδου Μυκόνου και Νήσων (με λερναίες εκβλαστήσεις στο Κονγκό), είχε παραστεί και στη Δοξολογία της 28ης Οκτωβρίου, ενδεδυμένος casual (μπουφανάκι), για να τονιστεί η διαφορά του από τους υπόλοιπους (συντηρητικούς) επισήμους. Ευτυχώς δηλαδή που δεν έχει εκλέξει η Χ.Α. κάποιον από τους κουμπουροφόρους της στην Αργολίδα, γιατί θα βλέπαμε τον κ.Κοδέλα να προσεύχεται μαζί του σαν το Μανώλη Γλέζο με το Μιχαλολιάκο στη Βουλή. Υποτίθεται πως ένα αριστερό κόμμα είναι υπέρ του χωρισμού Κράτους-Εκκλησίας και κατά των μαθητικών παρελάσεων. Δεν μπορεί να είναι στο θέμα των ατομικών δικαιωμάτων συντηρητικότερο από την ευρωπαϊκή κεντροδεξιά, ο ΣΥΡΙΖΑ όμως στην πράξη είναι, και καλύπτει αυτή τη θλιβερή πραγματικότητα με ένα προπέτασμα από λαϊκίστικα επαναστατικά φούμαρα. Σε ποια ευρωπαϊκή χώρα γίνονται κρατικές Δοξολογίες και μαθητικές παρελάσεις και μάλιστα παρουσία μαοϊκών βουλευτών με σκουλαρίκι, για φερετζέ του μικροαστικού συντηρητισμού τους;
——Όσον αφορά στον κ.Κοδέλα, ο πολλά υποσχόμενος στην αρχή μαοϊσμός αποδείχτηκε ιστορικά στην πράξη τόσο απόλυτα ασυμβίβαστος με το Χριστιανισμό, ώστε εύκολα να μπορούμε να συμπεράνουμε πως ο βουλευτής ή μας κοροϊδεύει ή τελεί εν πλήρει συγχύσει. Όμως για τον «αναρχισμό» του συντρόφου του, βουλευτή Καστοριάς κ. Βαγγέλη Διαμαντοπούλου, ενός οργισμένου νέου, ποδοσφαιρόφιλου, που διέκοψε την εκλογική αποχή του και ψήφισε για πρώτη φορά στη ζωή του, όταν ανακάλυψε πως μπορεί να εκλεγεί βουλευτής, υπάρχει ήδη γονιμοποιημένο έδαφος συμβίωσης των υποτιθέμενων αναρχικών του θέσεων με τον ευαγγελικό Χριστιανισμό, το οποίο όμως προφανώς αγνοεί. Δεν είχα την απαίτηση, κάθε άλλο, ο κ.Διαμαντόπουλος να είναι φορέας των ακραίων ιδεών των αναρχικών του ισπανικού Εμφυλίου, που ξεπάστρεψαν χιλιάδες παπάδες και δεκατρείς επισκόπους (φωτ. Ισπανοί Αναρχικοί ντυμένοι κληρικοί), ανάμεσά τους πιθανόν και αθώους. Έχουμε όμως ξαναμιλήσει για τον κύριο αυτό, έναν μαχητικό υπερασπιστή των βουλευτικών προνομίων (με φρασεολογία μαθητή του Γυμνασίου). Δεν τον βλέπω βέβαια να απαντάει τώρα στα λαϊκίστικα καμώματα του Γλέζου, που υποστηρίζει ακριβώς τα αντίθετα. Για να πω την αλήθεια δεν είναι ο μοναδικός βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ που μας κοροϊδεύει, γιατί το κόμμα αυτό, αφού αυτοδιαφημίστηκε πως οι βουλευτές του θα δίνουν το 20% του παχυλότατου μισθού τους σε ανθρωπιστικές πράξεις, δεν καταδέχτηκε να μας δώσει τον οφειλόμενο απολογισμό. Αν αυτή η μισθοδοσία για τους δεξιούς πολιτευτές είναι πράγματι ανεπαρκής, αφού πρέπει να καλύψουν έξοδα προσωπικών γραφείων, κεράσματα πελατών, κοινωνική επίδειξη, ατομική προεκλογική εκστρατεία και παραστάσεις σε γάμους και βαφτίσια, είναι ολότελα προκλητική για ριζοσπάστες και φερέλπιδες ανατροπείς του ευρωπαϊκού καπιταλισμού, που δεν ασκούν προσωπική πολιτική επανεκλογής. Αυτή η πρώιμη και εκκωφαντική απουσία λογοδοσίας, είναι συμπτωματικά και έθιμο της, με ξένα κόλλυβα, φιλάνθρωπης πλην πολύπειρης Εκκλησίας, που δεν δίνει λογαριασμό πουθενά και που το «μήνυμά της είναι παράλληλο με αυτό της Αριστεράς» (!!!), κατά τη λανθάνουσα γλώττα του εξ απορρήτων του κ.Τσίπρα, αμετροεπή κ.Ν.Παππά. Τέλος πάντων, ας πούμε πως τάσσομαι κι εγώ, μαζί με τον κ.Διαμαντόπουλο, υπέρ των βουλευτικών προνομίων, για να συνεχίσει ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ να μπορεί να δίνει το μισό μισθό του στο κόμμα και σε (άγνωστες) φιλανθρωπίες, έχοντας παράλληλα και περίσσευμα για να στέλνει το γιό του σε ακριβό ιδιωτικό νηπιαγωγείο, χωρίς να αναγκάζεται να συνεχίσει να δέχεται δώρα από επιχειρηματίες (Ιασώ), να αγγαρεύει τους αστυνομικούς της φρουράς του, να φιλοξενείται στα εξοχικά επιχειρηματιών και να πηγαίνει εξωτικά οικογενειακά ταξίδια, επωφελούμενος των κομματικών αποστολών. Τάσσομαι επίσης αναφανδόν και υπέρ των προνομίων του κλήρου, όπως και όλων των ενστόλων (έχουν κατά τον κ.Τσίπρα «κοινωνική υπεραξία»), τουθόπερ σημαίνει να μην μπαίνουν σε διαθεσιμότητα, να μην απολύονται, να μην κρίνονται από τον (πάντα ρουσφετολόγο) κ.Μητσοτάκη Γ΄ κλπ. Έχω μάλιστα τη βάσιμη υποψία πως το σχετικό άρθρο το ψήφισε προχτές και ο Σύριζα στα μουλωχτά, όπως το συνηθίζει, γιατί με εξαίρεση την εθνικώς ύποπτη (κατά τον ευσεβή σοσιαλιστή κ.Αλέξη Μητρόπουλο) κα Ρεπούση της ΔΗΜΑΡ, που διαμαρτυρήθηκε, δεν διάβασα πουθενά πως είχε αντίρρηση και κάποιος άλλος.
——Επιστρέφω στο μεγαλόστομο κ.Διαμαντόπουλο, το νέο Άρη Βελουχιώτη, που για να συγκαλύψει το συντηρητισμό του, την κραυγαλέα αμάθειά του, τους ηθικούς συμβιβασμούς του και τις φιλοδοξίες του, χρησιμοποιεί μια δήθεν επαναστατική φρασεολογία δίνοντας φωναχτά, εκ του ασφαλούς, ραντεβού με τους ‘ξενόδουλους μνημονιακούς’ στα «γουναράδικα». Την ίδια στιγμή καταπίνει τα ανατριχιαστικά βασανιστήρια που γίνονται στα Νταχάου της Καστοριάς, σε βάρος των δύστυχων μινκ (φωτ.2). Φοβάται μη χάσει το βουλευτιλίκι ο κ.Διαμαντόπουλος και επιστρέψει στο μεροκάματο του ΟΤΕ ή δεν τον ενοχλεί η κτηνωδία; Έχει τα κότσια να υπερασπιστεί ανυπεράσπιστα πλάσματα της Φύσης, που πονούν και αισθάνονται; Τι Αναρχικοί και Αριστεροί είναι αυτοί που στηρίζουν την ασφυκτική φυλάκιση και το μαρτύριο αθώων πλασμάτων της «Μάνας Γης»; Θα τρίζουν τα κόκκαλα της Γκόλντμαν και του Κροπότκιν (που κατέφυγε στον κόσμο των ζώων για να υποστηρίξει την αναρχική αρχή της Αλληλεγγύης), για αυτές τις συριζορωμέικες εκδοχές της Αναρχίας. Είναι αναρχισμός ή μήπως παλαιοκομματισμός και υποκρισία, το πως η πρώτη κίνησή του κ.βουλευτή, μετά την εκλογή του, ήταν να επισκεφθεί το μιτροφόρο Αρχιτσέλιγκα της τοπικής ιερής στρούγκας, αυτόν που δοξολογεί κάθε χρόνο τον ορθόδοξο θεό για την ήττα των κομμουνιστοσυμμοριτών σε Γράμμο και Βίτσι; Τι παράδειγμα δίνει στους συντοπίτες του και ειδικά στους νέους ο κ.Διαμαντόπουλος, πρώτος στην πολιτική της ιστορία, Αριστερός βουλευτής μιας υπερσυντηρητικής, ανυποψίαστης και υποκριτικής κοινωνίας, που υποχρεούται να τη διαφωτίσει και να την αλλάξει;
——Ξαναβρίσκουμε απτόητο τον κ.Διαμαντόπουλο, να εξάγει την ελληνορθόδοξη δραστηριότητά του, παριστάμενος μαζί με ένα παρδαλό ακροατήριο σε εθνικοθρησκευτικές συγκεντρώσεις στη Νότια Αλβανία (να υποθέσω και για τον κ.Διαμαντόπουλο «Βόρειο Ήπειρο»;). Αντιγράφω από «βορειοηπειρωτικό» μπλογκ: «Οι εορτασμοί ξεκίνησαν με την Θεία Λειτουργία στο Καθεδρικό Ναό της Κορυτσάς. Μετά, πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε στον ναό της Κοιμήσεως στην Μπομποστίτσα όπου και τελέστηκε δοξολογία. Ακολούθησε τρισάγιο,…. Σε όλες αυτές της εκδηλώσεις έλαβαν μέρος: Ο Γενικός Πρόξενος …ο Μητροπολίτης Κορυτσάς κκ Ιωάννης, ο Βουλευτής Κοζάνης, με την ΝΔ … ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Καστοριάς κ Βαγγέλη Διαμαντόπουλο (ελπίζω η απουσία των τελικών σίγμα από το όνομα του Αναρχικού, να μην είναι εσκεμμένη, υπονοώντας αλβανισμό), ο Πρόεδρος του ΚΕΑΔ και αντιπρόεδρος της Αλβανικής Βουλής, ο Πρόεδρος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, ο πρόεδρος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ περιφέρειας Κορυτσάς, ο Συντονιστής Εκπαίδευσης στην Αλβανία, η Σφέβα ΠΑΣΥΒΑ με τον πρόεδρο και άλλα μέλη, ο Πρόεδρος Διοικητικού Συμβουλίου Δ. Μακεδονίας, η Παγκόσμια Βλάχικη Αμφικτυονία, το ΑΧΕΠΑΝΣ, ο πρόεδρος των ΡΩΜ Κορυτσάς, αλλά και άλλοι φορείς ντόπιοι ή από την Ελλάδα. Η συμμετοχή ήταν μεγάλη, όχι μόνο από τους ομογενείς.. αλλά και από τους πολλούς επισκέπτες από Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κοζάνη και αλλού….. Χριστό και Πατρίδα είχαν στην καρδιά τους … γιατί ο άνθρωπος μεγαλουργεί … όταν έχει Χριστό στην καρδιά του γιατί μόνο με Αυτόν ξέρει τη (sic) θέλει …» (himara.gr-«Φωτορεπορτάζ απ’ την Φωνή Ορθόδοξης Κορυτσάς».
——Βρήκα την πιστή αναπαραγωγή αυτής της σόλοικης περιγραφής σε πολλά ακόμη εθνικιστικά μπλογκς, αλλά και στον παρακάτω Καστορινό ιστότοπο, που προβάλει θριαμβευτικά τον κ.Διαμαντόπουλο και στον τίτλο, αλλά και με τον υπερτονισμό του (αλβανοποιημένου!) ονόματός του με μαύρα γράμματα στο κείμενο (ο βουλευτής κ Βαγγέλη Διαμαντόπουλο):
Ο Βαγγέλης Διαμαντόπουλος στην Αλβανία (βίντεο),….. ΖΉΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ – ΖΉΤΩ Η ΕΛΛΆΔΑ- ΖΉΤΩ Η ΜΑΡΤΥΡΙΚΉ ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ».
——Να ανοίξω μια παρένθεση για να εξηγήσω τι εστί η παρακαθήμενη του Αναρχικού, στα στασίδια του μητροπολίτη Κορυτσάς, οργάνωση ΣΦΕΒΑ. Αυτοπαρουσιάζεται η ιδία (sfeva.gr): «… ὁ ἐθνεγέρτης Σεβαστιανὸς σαλπίζει ἀπὸ τ’ ἅγιο μετερίζι τῆς ἀκριτικῆς Κόνιτσας τὸ θούριό τοῦ σύγχρονου Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγώνα. Στὸ ἐγερτήριο σάλπισμά του σκιρτᾶ ὁλόρθη καὶ περήφανη ἡ ἑλληνικὴ χριστιανικὴ νεολαία …Καθάριες ματιὲς πυρπολοῦν τὸν ἥλιο, στιβαρὰ χέρια πιάνονται στὴν ἱερὴ καὶ ἀδιάσπαστη ἁλυσίδα τοῦ ἀγώνα. 1982, Σεπτέμβριος. Γεννιέται ἡ ΣΦΕΒΑ!… Σᾶς βλέπω ἀδέλφια μου νὰ σπᾶτε τὰ τείχη τοῦ ἐθνομηδενισμοῦ στὰ πανεπιστήμια …. Σᾶς βλέπω τὶς ἀξημέρωτες νύχτες τοῦ χειμώνα, μὲ κρύο καὶ βροχή, νὰ στέλνετε τὸ γαλανόλευκο μήνυμα πὼς ἡ Βόρειος Ἤπειρος εἶναι Ἑλληνικὴ … Σᾶς νοιώθω στὶς ἑκατοντάδες ἐξορμήσεις ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα, στὸ πλευρὸ τοῦ ἱεράρχη τῆς θυσίας Σεβαστιανοῦ…..».
——Επειδή υποψιάζομαι πως ο κ.Διαμαντόπουλος πέρα από την «Αθλητική Ηχώ του Άρη Θεσσαλονίκης», δεν έχει διαβάσει πολλά πράγματα στη ζωή του, θα ήθελα να του πω πως αν όντως νιώθει Χριστιανός ή αν έστω θέλει να προσεγγίσει αξιοπρεπώς το πνεύμα των Ευαγγελίων ή αν τέλος πάντων θέλει να απλωθεί στα πολύχρωμα πεδία του Αναρχισμού, καλό θα ήταν να μοιάσει στους διάσημους Χριστιανούς αναρχικούς (υπάρχουν και Ορθόδοξοι), που δεν έκαναν καραγκιοζιλίκια, είχαν σταθερές αρχές, αυτοθυσία, γενναιότητα, αυθεντικότητα, γνώση και κοινωνική δράση (όχι στο χώρο του καστορινού Καρνάβαλου και του ποδόσφαιρου). Οι αναρχικοί γενικά, δεν δέχονται κρατικά αξιώματα, ο Κροπότκιν αρνήθηκε να πάρει Υπουργείο, δεν συναγελάζονται με ακροδεξιούς, δεν κάνουν παρέα με κρατικούς μητροπολίτες, δεν παίρνουν μέρος σε «πατριωτικές» εκδηλώσεις, είναι ειρηνιστές, δε δέχονται το βασανισμό των ζώων. Ο Χριστιανός αναρχικός Λέων Τολστόι, αφορισμένος μέχρι και σήμερα από την Ανατολική Εκκλησία, ήταν χορτοφάγος και έλεγε πως όποιος τρώει κρέας ενώ δεν πεινάει, αφαιρεί τη ζωή ενός ζώου, απλά για να ικανοποιήσει την όρεξή του. Δεν θέλω να σπαζοκεφαλιάσω τον κ.Διαμαντόπουλο με πολύ σπουδαίους Καθολικούς Χριστιανούς αναρχικούς, όπως ο Ammon Hennacy και η Ντόροθυ Day, με έντονο το αναρχικό βιωματικό στοιχείο, με την κριτική στην επίσημη Εκκλησία, με τη χορτοφαγία, τον εργατικό συνδικαλισμό (όχι τύπου ΟΤΕ ή ΔΕΗ), τον πασιφισμό, κλπ. O Hennacy ήταν ακόμη και αρνητής καταβολής φόρων, γιατί δεν ήθελε να ξοδευτούν στον πόλεμο. Η πολύ πιστή Day, με τις μεγάλες κοινωνικές ευαισθησίες για την εργατική τάξη, θαυμάστρια των Μαρξ και Λένιν, δεν είχε πρόβλημα να συνεργαστεί με τον αριστερό εκατομμυριούχου, ανθρωπιστή και άθεο Corliss Lamont, πρόεδρο της αμερικανοσοβιετικής επιτροπής φιλίας. Είναι τόσο τεράστιο το έργο της Day στη μάχη για έναν αριστερό χριστιανικό κοινωνισμό, που η φιλελεύθερη Αγγλικανική Εκκλησία δεν διστάζει σήμερα να την μνημονεύει στις επίσημες προσευχές της. Αυτοί οι άνθρωποι δεν εμπορεύθηκαν την αναρχική τους ιδιότητα, την πλήρωσαν με το κόστος μιας συνεπούς ζωής.
——Ξαναβρίσκουμε απτόητο τον κ.Διαμαντόπουλο, να εξάγει την ελληνορθόδοξη δραστηριότητά του, παριστάμενος μαζί με ένα παρδαλό ακροατήριο σε εθνικοθρησκευτικές συγκεντρώσεις στη Νότια Αλβανία (να υποθέσω και για τον κ.Διαμαντόπουλο «Βόρειο Ήπειρο»;). Αντιγράφω από «βορειοηπειρωτικό» μπλογκ: «Οι εορτασμοί ξεκίνησαν με την Θεία Λειτουργία στο Καθεδρικό Ναό της Κορυτσάς. Μετά, πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε στον ναό της Κοιμήσεως στην Μπομποστίτσα όπου και τελέστηκε δοξολογία. Ακολούθησε τρισάγιο,…. Σε όλες αυτές της εκδηλώσεις έλαβαν μέρος: Ο Γενικός Πρόξενος …ο Μητροπολίτης Κορυτσάς κκ Ιωάννης, ο Βουλευτής Κοζάνης, με την ΝΔ … ο βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Καστοριάς κ Βαγγέλη Διαμαντόπουλο (ελπίζω η απουσία των τελικών σίγμα από το όνομα του Αναρχικού, να μην είναι εσκεμμένη, υπονοώντας αλβανισμό), ο Πρόεδρος του ΚΕΑΔ και αντιπρόεδρος της Αλβανικής Βουλής, ο Πρόεδρος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ, ο πρόεδρος της ΟΜΟΝΟΙΑΣ περιφέρειας Κορυτσάς, ο Συντονιστής Εκπαίδευσης στην Αλβανία, η Σφέβα ΠΑΣΥΒΑ με τον πρόεδρο και άλλα μέλη, ο Πρόεδρος Διοικητικού Συμβουλίου Δ. Μακεδονίας, η Παγκόσμια Βλάχικη Αμφικτυονία, το ΑΧΕΠΑΝΣ, ο πρόεδρος των ΡΩΜ Κορυτσάς, αλλά και άλλοι φορείς ντόπιοι ή από την Ελλάδα. Η συμμετοχή ήταν μεγάλη, όχι μόνο από τους ομογενείς.. αλλά και από τους πολλούς επισκέπτες από Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Κοζάνη και αλλού….. Χριστό και Πατρίδα είχαν στην καρδιά τους … γιατί ο άνθρωπος μεγαλουργεί … όταν έχει Χριστό στην καρδιά του γιατί μόνο με Αυτόν ξέρει τη (sic) θέλει …» (himara.gr-«Φωτορεπορτάζ απ’ την Φωνή Ορθόδοξης Κορυτσάς».
——Βρήκα την πιστή αναπαραγωγή αυτής της σόλοικης περιγραφής σε πολλά ακόμη εθνικιστικά μπλογκς, αλλά και στον παρακάτω Καστορινό ιστότοπο, που προβάλει θριαμβευτικά τον κ.Διαμαντόπουλο και στον τίτλο, αλλά και με τον υπερτονισμό του (αλβανοποιημένου!) ονόματός του με μαύρα γράμματα στο κείμενο (ο βουλευτής κ Βαγγέλη Διαμαντόπουλο):
Ο Βαγγέλης Διαμαντόπουλος στην Αλβανία (βίντεο),….. ΖΉΤΩ ΤΟ ΕΘΝΟΣ – ΖΉΤΩ Η ΕΛΛΆΔΑ- ΖΉΤΩ Η ΜΑΡΤΥΡΙΚΉ ΒΟΡΕΙΟΣ ΗΠΕΙΡΟΣ».
——Να ανοίξω μια παρένθεση για να εξηγήσω τι εστί η παρακαθήμενη του Αναρχικού, στα στασίδια του μητροπολίτη Κορυτσάς, οργάνωση ΣΦΕΒΑ. Αυτοπαρουσιάζεται η ιδία (sfeva.gr): «… ὁ ἐθνεγέρτης Σεβαστιανὸς σαλπίζει ἀπὸ τ’ ἅγιο μετερίζι τῆς ἀκριτικῆς Κόνιτσας τὸ θούριό τοῦ σύγχρονου Βορειοηπειρωτικοῦ Ἀγώνα. Στὸ ἐγερτήριο σάλπισμά του σκιρτᾶ ὁλόρθη καὶ περήφανη ἡ ἑλληνικὴ χριστιανικὴ νεολαία …Καθάριες ματιὲς πυρπολοῦν τὸν ἥλιο, στιβαρὰ χέρια πιάνονται στὴν ἱερὴ καὶ ἀδιάσπαστη ἁλυσίδα τοῦ ἀγώνα. 1982, Σεπτέμβριος. Γεννιέται ἡ ΣΦΕΒΑ!… Σᾶς βλέπω ἀδέλφια μου νὰ σπᾶτε τὰ τείχη τοῦ ἐθνομηδενισμοῦ στὰ πανεπιστήμια …. Σᾶς βλέπω τὶς ἀξημέρωτες νύχτες τοῦ χειμώνα, μὲ κρύο καὶ βροχή, νὰ στέλνετε τὸ γαλανόλευκο μήνυμα πὼς ἡ Βόρειος Ἤπειρος εἶναι Ἑλληνικὴ … Σᾶς νοιώθω στὶς ἑκατοντάδες ἐξορμήσεις ἀνὰ τὴν Ἑλλάδα, στὸ πλευρὸ τοῦ ἱεράρχη τῆς θυσίας Σεβαστιανοῦ…..».
——Επειδή υποψιάζομαι πως ο κ.Διαμαντόπουλος πέρα από την «Αθλητική Ηχώ του Άρη Θεσσαλονίκης», δεν έχει διαβάσει πολλά πράγματα στη ζωή του, θα ήθελα να του πω πως αν όντως νιώθει Χριστιανός ή αν έστω θέλει να προσεγγίσει αξιοπρεπώς το πνεύμα των Ευαγγελίων ή αν τέλος πάντων θέλει να απλωθεί στα πολύχρωμα πεδία του Αναρχισμού, καλό θα ήταν να μοιάσει στους διάσημους Χριστιανούς αναρχικούς (υπάρχουν και Ορθόδοξοι), που δεν έκαναν καραγκιοζιλίκια, είχαν σταθερές αρχές, αυτοθυσία, γενναιότητα, αυθεντικότητα, γνώση και κοινωνική δράση (όχι στο χώρο του καστορινού Καρνάβαλου και του ποδόσφαιρου). Οι αναρχικοί γενικά, δεν δέχονται κρατικά αξιώματα, ο Κροπότκιν αρνήθηκε να πάρει Υπουργείο, δεν συναγελάζονται με ακροδεξιούς, δεν κάνουν παρέα με κρατικούς μητροπολίτες, δεν παίρνουν μέρος σε «πατριωτικές» εκδηλώσεις, είναι ειρηνιστές, δε δέχονται το βασανισμό των ζώων. Ο Χριστιανός αναρχικός Λέων Τολστόι, αφορισμένος μέχρι και σήμερα από την Ανατολική Εκκλησία, ήταν χορτοφάγος και έλεγε πως όποιος τρώει κρέας ενώ δεν πεινάει, αφαιρεί τη ζωή ενός ζώου, απλά για να ικανοποιήσει την όρεξή του. Δεν θέλω να σπαζοκεφαλιάσω τον κ.Διαμαντόπουλο με πολύ σπουδαίους Καθολικούς Χριστιανούς αναρχικούς, όπως ο Ammon Hennacy και η Ντόροθυ Day, με έντονο το αναρχικό βιωματικό στοιχείο, με την κριτική στην επίσημη Εκκλησία, με τη χορτοφαγία, τον εργατικό συνδικαλισμό (όχι τύπου ΟΤΕ ή ΔΕΗ), τον πασιφισμό, κλπ. O Hennacy ήταν ακόμη και αρνητής καταβολής φόρων, γιατί δεν ήθελε να ξοδευτούν στον πόλεμο. Η πολύ πιστή Day, με τις μεγάλες κοινωνικές ευαισθησίες για την εργατική τάξη, θαυμάστρια των Μαρξ και Λένιν, δεν είχε πρόβλημα να συνεργαστεί με τον αριστερό εκατομμυριούχου, ανθρωπιστή και άθεο Corliss Lamont, πρόεδρο της αμερικανοσοβιετικής επιτροπής φιλίας. Είναι τόσο τεράστιο το έργο της Day στη μάχη για έναν αριστερό χριστιανικό κοινωνισμό, που η φιλελεύθερη Αγγλικανική Εκκλησία δεν διστάζει σήμερα να την μνημονεύει στις επίσημες προσευχές της. Αυτοί οι άνθρωποι δεν εμπορεύθηκαν την αναρχική τους ιδιότητα, την πλήρωσαν με το κόστος μιας συνεπούς ζωής.
——Θα συστήσω στον κ.Διαμαντόπουλο, να μελετήσει έναν Ορθόδοξο αναρχικό: O φιλόσοφος Nικόλαος Berdyaev, έτρεφε περιφρόνηση για την επίσημη Εκκλησία και συνεργάστηκε προεπαναστατικά με τους Μαρξιστές. Στα 1913 δημοσίευσε ένα σκληρό άρθρο κατά της Ι.Συνόδου, η οποία τον καταδίωξε επιτυγχάνοντας την καταδίκη του για βλασφημία (στην τσαρική Ρωσία και στην Ελλάδα του απόστρατου Μακεδονομάχου κ.Σαμαρά, θεωρείται ποινικό αδίκημα να σατιρίσεις τον καλόγερο Ρασπούτιν ή το μέντιουμ Παϊσιο) με ισόβια εξορία στη Σιβηρία. Ευτυχώς ο πόλεμος και η κομμουνιστική Επανάσταση ματαίωσαν την έκτιση της ποινής του. Καθηγητής στα 1920 στο Πανεπιστήμιο της Μόσχας, οπαδός του χριστιανικού υπαρξισμού (με ιδέες παρεμφερείς με αυτές του περίφημου Δανού Κίρκεγκωρ, που κι αυτός άσκησε κριτική στην Εκκλησία), έπεσε όπως ήταν φυσικό στη δυσμένεια των Μπολσεβίκων, αλλά τη γλύτωσε φτηνά λόγω της προηγούμενης δράσης του και του θάρρους που έδειξε στις ανακρίσεις. Στα 1922 εξορίστηκε στη Δύση και επιβιβάστηκε στο περίφημο «πλοίο των φιλοσόφων», παίρνοντας το δρόμο της εκτόπισης από τη χώρα μαζί με πολλούς διανοούμενους, που δεν ήταν ούτε τσαρικοί ούτε Κομμουνιστές. Ο φιλόσοφος παρέμεινε μέχρι τέλους ενεργός Ορθόδοξος, παρά τη συνεχή κριτική του στάση απέναντι στον κλήρο. Στο θέμα της συμβατότητας των αυταρχικών μορφών Εξουσίας με το Θεό, ένας άλλος Ρώσος, ο Nτοστογιέφσκι, που υπήρξε αρχικά οπαδός ενός ουτοπικού σοσιαλισμού, στο ‘Μεγάλο Ιεροεξεταστή’ των «Αδελφών Καραμαζώφ», εστιάζει τον προβληματισμό του στον περίφημο πειρασμό του Χριστού στην έρημο, συγκεκριμένα σε αυτόν από τους τρεις με τον οποίο ο Διάβολος του έδινε την εξουσία σε όλα τα βασίλεια του κόσμου. Ο φιλόσοφος και Χριστιανός αναρχικός καθηγητής Ζακ Ellul («Αναρχισμός και Χιστιανισμός»-1991) , σχολιάζοντας το κομμάτι αυτό υπογραμμίζει πως αυτό σημαίνει ότι κατά το Χριστό η εξουσία του Κράτους πηγάζει από το Σατανά και όχι από το Θεό επειδή είναι δύναμη σφετερισμού που αποκτιέται με εξαναγκασμό και με βία. Αν οι δυναστικές κοσμικές εξουσίες πηγάζουν από το θεό, όπως ισχυριζόταν ο Απ.Παύλος, πως θα τολμούσε ο Σατανάς να τις υπόσχεται στο γιό του θεού; Ο κ.Διαμαντόπουλος, που δεν έχει προσφέρει απολύτως τίποτα στο επίπεδο μιας θεωρητικής ή πρακτικής διαφοροποίησης από τα φθοροποιά εσκαμμένα της δημόσιας ζωής, πρέπει να συνειδητοποιήσει πως και η δική του βουλευτική εξουσία, έτσι όπως δείχνει να την αντιλαμβάνεται και να τη διαχειρίζεται (γιατί και ο βουλευτής διαθέτει εξουσία, πολύ δε περισσότερο αν αύριο γίνει κυβερνητικός βουλευτής), υποθέτω για να τη διατηρήσει, αφού του εξασφαλίζει οικονομική άνεση, δημοσιότητα και καλοπέραση, συνάπτεται με αποδοχή από τον ίδιο τριών τουλάχιστον νοσηρών καταστάσεων: Της εξουσίας του μητροπολίτη, ο οποίος σφετερίζεται την αντιπροσώπευση ενός θεού, που προφανώς δεν έχει καμία σχέση μαζί του, της εξουσίας κάποιων ψηφοφόρων του πάνω σε αδύναμα ζώα, τα οποία γεννήθηκαν τεχνητά και ζουν μια τραγωδία, φτάνοντας στο σημείο να αυτοκτονούν και του τάχα αθώου και τυχαίου συγχρωτισμού του με κρατικούς κληρικούς και με Εθνικιστές.
——Θα συστήσω επίσης στον κ.Διαμαντόπουλο να μελετήσει δυο βιβλία του συνομήλικού του Ελληνογάλλου Αλέξανδρου Χριστογιαννόπουλου, οικονομολόγου, πολιτικού επιστήμονα με σπουδές πάνω στη θρησκεία, του αγγλικού Πανεπιστημίου του Loughborough, το «Θρησκευτικός Αναρχισμός: Νέες Προοπτικές» (Religious Anarchism: New Perspectives-2009) και το «Χριστιανικός Αναρχισμός: Ένα πολιτικό σχόλιο στο Ευαγγέλιο» («Christian Anarchism: A Political Commentary on the Gospel»-2010) και τότε ίσως ντραπεί να ξανατρέξει πίσω από τις ρόμπες και τις αλουργίδες ακροδεξιών μητροπολιτών ή να συμμετέχει σε ετερόκλητες πατριωτικές συνάξεις. Ίσως επίσης αξιωθεί να συγγράψει και ένα σοβαρό κείμενο, να μας πει σε τι θεό πιστεύει, ποιος είναι ο αναρχισμός του, να δεσμευθεί πάνω σε ιδέες και στις εφαρμογές τους στην νεοελληνική πραγματικότητα.
——Επιτέλους τι διαφορετικό φέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ στο λούμπεν πολιτικό μπερντέ μας, ποια είναι η ηθική του υπόσταση; Όπως λέει ο κ.Δ.Χριστόπουλος, της «Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου» («Το μικρό άλμα του Σύριζα προς την κυριαρχία… προσοχή στο κενό», Απ. Φωτιάδης, protagon.gr-4.12), υπάρχει μια «κρίση αξιολόγησης στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, που ακολουθείται από μια πολιτική νοοτροπία ότι κάποια θέματα τα αφήνουμε γιατί είτε δεν είναι δημοφιλή, είτε συχνά γιατί είναι δυσκολότερα…. ο δυϊσμός μεταξύ στρατηγικής και μικροπολιτικής παραμένει…». Ακόμη κι αν δεχθούμε αφελώς, πως αναγκάζεται να κάνει συμβιβασμούς για να πάρει την εξουσία, την οποία θα διαχειριστεί μετά με όρους αριστερής ηθικής, εγείρονται μαγάλα ερωτήματα. Δικαιούται να εξαπατά τους συντηρητικούς ψηφοφόρους του; Πως διαπαιδαγωγεί το λαό; Αφού με τη συμπεριφορά του αποτρέπει το Διαφωτισμό και τη δημιουργία ισχυρού κινήματος σκεπτόμενων πολιτών, αφού κάνει ότι μπορεί για να συμφιλιώσει τους πολίτες ακόμη περισσότερο με τη διαφθορά της υποκρισίας, σε ποιούς θα στηριχτεί για να αλλάξει την κοινωνία; Αμαχητί θα παραδοθούν οι παλιοί θεσμοί, οι νοσηρές συνήθειες, οι ανομίες, τα συμφέροντα και οι διεφθαρμένοι ή οι αδιάφοροι άνθρωποι που πρέπει να αλλάξουν;
ΥΓ
Διαβάστε:
α. «Οι βουλευτές της ΚΟΕ (ΣΥΡΙΖΑ) και η Εκκλησία»,
β. «Τα γουναράδικα του ΣΥΡΙΖΑ»,
γ. «Τι κάνει η Αριστερά για τα ζώα;»
και
δ. το υστερόγραφο του «Πολιτισμικού μεγέθους του ΣΥΡΙΖΑ»:
Ο βουλευτής Φθιώτιδος (ΚΟΕ- ΣΥΡΙΖΑ) κ.Β.Κυριακάκης, παρακολουθεί παρουσίαση βιβλίου αυλικού του Χουντόδουλου, στο φέουδο του συλλέκτη λειψάνων, μητροπολίτη αγίας Αθανασίας του Αιγάλεω και κερδοφόρου πτώματος πορνο-Βησσαρίωνα, του Νικόλαου της Λαμίας («…Το κόμμα του κ. Νίκου Μιχαλολιάκου φαίνεται, ότι ικανοποιεί ένα μεγάλο μέρος ταλαιπωρημένων και αγωνιώντων πολιτών…»).
*
Διαβάστε τα άρθρα της κατηγορίας “Λόγος“
——Θα συστήσω επίσης στον κ.Διαμαντόπουλο να μελετήσει δυο βιβλία του συνομήλικού του Ελληνογάλλου Αλέξανδρου Χριστογιαννόπουλου, οικονομολόγου, πολιτικού επιστήμονα με σπουδές πάνω στη θρησκεία, του αγγλικού Πανεπιστημίου του Loughborough, το «Θρησκευτικός Αναρχισμός: Νέες Προοπτικές» (Religious Anarchism: New Perspectives-2009) και το «Χριστιανικός Αναρχισμός: Ένα πολιτικό σχόλιο στο Ευαγγέλιο» («Christian Anarchism: A Political Commentary on the Gospel»-2010) και τότε ίσως ντραπεί να ξανατρέξει πίσω από τις ρόμπες και τις αλουργίδες ακροδεξιών μητροπολιτών ή να συμμετέχει σε ετερόκλητες πατριωτικές συνάξεις. Ίσως επίσης αξιωθεί να συγγράψει και ένα σοβαρό κείμενο, να μας πει σε τι θεό πιστεύει, ποιος είναι ο αναρχισμός του, να δεσμευθεί πάνω σε ιδέες και στις εφαρμογές τους στην νεοελληνική πραγματικότητα.
——Επιτέλους τι διαφορετικό φέρνει ο ΣΥΡΙΖΑ στο λούμπεν πολιτικό μπερντέ μας, ποια είναι η ηθική του υπόσταση; Όπως λέει ο κ.Δ.Χριστόπουλος, της «Ελληνικής Ένωσης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου» («Το μικρό άλμα του Σύριζα προς την κυριαρχία… προσοχή στο κενό», Απ. Φωτιάδης, protagon.gr-4.12), υπάρχει μια «κρίση αξιολόγησης στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, που ακολουθείται από μια πολιτική νοοτροπία ότι κάποια θέματα τα αφήνουμε γιατί είτε δεν είναι δημοφιλή, είτε συχνά γιατί είναι δυσκολότερα…. ο δυϊσμός μεταξύ στρατηγικής και μικροπολιτικής παραμένει…». Ακόμη κι αν δεχθούμε αφελώς, πως αναγκάζεται να κάνει συμβιβασμούς για να πάρει την εξουσία, την οποία θα διαχειριστεί μετά με όρους αριστερής ηθικής, εγείρονται μαγάλα ερωτήματα. Δικαιούται να εξαπατά τους συντηρητικούς ψηφοφόρους του; Πως διαπαιδαγωγεί το λαό; Αφού με τη συμπεριφορά του αποτρέπει το Διαφωτισμό και τη δημιουργία ισχυρού κινήματος σκεπτόμενων πολιτών, αφού κάνει ότι μπορεί για να συμφιλιώσει τους πολίτες ακόμη περισσότερο με τη διαφθορά της υποκρισίας, σε ποιούς θα στηριχτεί για να αλλάξει την κοινωνία; Αμαχητί θα παραδοθούν οι παλιοί θεσμοί, οι νοσηρές συνήθειες, οι ανομίες, τα συμφέροντα και οι διεφθαρμένοι ή οι αδιάφοροι άνθρωποι που πρέπει να αλλάξουν;
ΥΓ
Διαβάστε:
α. «Οι βουλευτές της ΚΟΕ (ΣΥΡΙΖΑ) και η Εκκλησία»,
β. «Τα γουναράδικα του ΣΥΡΙΖΑ»,
γ. «Τι κάνει η Αριστερά για τα ζώα;»
και
δ. το υστερόγραφο του «Πολιτισμικού μεγέθους του ΣΥΡΙΖΑ»:
Ο βουλευτής Φθιώτιδος (ΚΟΕ- ΣΥΡΙΖΑ) κ.Β.Κυριακάκης, παρακολουθεί παρουσίαση βιβλίου αυλικού του Χουντόδουλου, στο φέουδο του συλλέκτη λειψάνων, μητροπολίτη αγίας Αθανασίας του Αιγάλεω και κερδοφόρου πτώματος πορνο-Βησσαρίωνα, του Νικόλαου της Λαμίας («…Το κόμμα του κ. Νίκου Μιχαλολιάκου φαίνεται, ότι ικανοποιεί ένα μεγάλο μέρος ταλαιπωρημένων και αγωνιώντων πολιτών…»).
*
Διαβάστε τα άρθρα της κατηγορίας “Λόγος“
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου