Nico Mastorakis
Όσοι δεν έχουν, δεν μπορούν, βάζουν ενεχειρο την πίστη τους και τη σωματική τους ασφάλεια, σερνομενοι γονατιστοί στην καυτή άσφαλτο. Ίδιες κι απαράλλαχτες εικόνες φετος με εκείνες προ 50 ετων. Η προσφυγή στην Παναγιά (που άλλωστε εχει κανει θαύματα ακόμη και στο θέρετρο του πολεμου) είναι σταθερή, μόνο το εικαστικό της σκηνής αλλάζει.
Αλλαζουν βεβαια και οι πολιτικες μουρες που περνοδιαβαινουν μπροστα απο τις καμερες, ελπιζοντας στη Θεια επεμβαση για επανεκλογη. Διαχειριστης της ομαδικης θαυματοσυρραξης, η επισημη Εκκλησια που για αιωνες εκμεταλλευεται την ανθρωπινη απελπισια για να αυξανει τοσο την περιουσια της, οσο και το ποίμνιο. Σκεπτόμενοι και αναλυτές δεν έχουν καταλήξει ακομη αν ειναι βολικό και σε ποιους να πιστεύει η μαζα στο θαυμα της Μεγαλοχαρης και ποσο Μεγαλοχαρη είναι αν τα θαύματα τα κάνει με barter. Oι "δαιμονιοι" (και μερικως δαιμονισμενοι) ρεπορτερ δεν έκαναν ποτε μια καταμέτρηση δουναι και λαβειν -- ποσα ταματα, ποσα θαυματα. Και τί θαύματα; Επιστημονικά αποδεδειγμενα η απλως θρησκευτικοί μυθοι; Οπως ομως και να εχει, η Παναγιά και η Τηνος αποτελούν μια σταθερή αξια στα διάφορα καταφύγια των απελπισμενων, οσο αυξάνεται η απελπισία στον πλανήτη.
Και σε μια κοινωνια που μεγαλο μερος της πιστευει στις χαρτορίχτρες, στις καφετζούδες, στους κομπογιανιτες, τις αστρολογες και τις υποσχέσεις του Τσιπρα, αυτό τουλάχιστον το μαγαζι των θαυματων αποτελει και κίνητρο για να βγάζουν οι συνήθως σκληροί και αλαζόνες άνθρωποι το καλύτερο της ταπεινοφροσυνης τους και της ομολογίας οτι ειναι ασήμαντοι μπροστα στην επιδρομή της κακοτυχιάς και της συμφοράς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου