Aποσπάσματα από το βιβλίο του Θαπατέρο...
Αποσπάσματα από το νεο βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού της Ισπανίας, Χοσέ Λουίς Ροντρίγκες Θαπατέρο, «El dilema. 600 dias de vertigo» («Το δίλημμα. 600 ημέρες ιλίγγου»), δημοσιεύει σήμερα η εφημερίδα «Έθνος».
Μάλιστα, η λέξη «Ελλάδα», εμφανίζεται στον τίτλο κεφαλαίων και υποκεφαλαίων και συνολικά 160 φορές στο βιβλίο. Ενδεικτικό της έμφασης που δίνεται στη χώρα μας είναι ότι οι λέξεις «Γαλλία» και «Γερμανία» εμφανίζονται 42 και 76 φορές αντίστοιχα.
«Εκείνες τις μέρες», γράφει ο Θαπατέρο, «μίλησα σε αρκετές περιπτώσεις προσωπικά με τον Παπανδρέου σχετικά με την πρωτοβουλία του (να κάνει δημοψήφισμα). Του επισήμανα με σεβασμό, λόγω της ειλικρινούς εκτίμησης που νιώθω γι' αυτόν, τους σοβαρούς κινδύνους που συνόδευαν την αιφνιδιαστική πρότασή του. Δεν ήταν εύκολο να πω στον Παπανδρέου κάτι που ακουγόταν σαν μομφή. Πάντα ήπιος, τις ημέρες πριν από την παραίτησή του μου μετέφερε το πόσο απομονωμένος αισθανόταν μπροστά στην οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας του. (...) 'Δεν μπορώ άλλο', μου είπε. Τον καταλάβαινα και δεν ανέφερα ξανά το δημοψήφισμα. Μια πρωτοβουλία που πέθανε στους διαδρόμους και στα σαλόνια του παλατιού των φεστιβάλ και των συνόδων των Καννών".
Σε ενα αλλο σημείο, ο πρώην πρωθυπουργός της Ισπανίας, αναφέρει «ο Γ. Παπανδρέου κέρδισε την εμπιστοσύνη του συμβουλίου με τη σοβαρότητα και τη διαφάνεια, αλλά η περιγραφή του (για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και ειδικά τα δημοσιονομικά- την οποία ο Θαπατέρο χαρακτηρίζει «συγκλονιστική και «ζοφερή») είχε αντίκτυπο στην ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία. Τα πρόσωπα αρκετών αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων έδειχναν την κατάπληξή τους ενώ άλλα κάποια συμπόνια για τον Έλληνα πρωθυπουργό».
Στις 11 Φεβρουαρίου 2010 έγινε η πρώτη σύνοδος κορυφής με αποκλειστικό θέμα την Ελλάδα και ήταν «αποκαρδιωτική». «Ο Παπανδρέου περισσότερο θέλησε να ζητήσει κατανόηση παρά βοήθεια (...) Και με σφοδρή επιθυμία να διατηρήσει την εθνική υπερηφάνεια δήλωσε ότι δεν θα ζητούσε βοήθεια προς το παρόν, ότι θα συνέχιζε να βασίζεται στις αγορές και ότι, βλέποντας την ευρωπαϊκή συμπεριφορά, αναλογιζόταν την πιθανότητα αιτήματος προς το ΔΝΤ για βοήθεια».
Τον Απρίλιο η Ελλάδα προσέφυγε στη χρηματοδότηση του μνημονίου.
«Στις 2 Μαΐου μίλησα με τον Παπανδρέου», συνεχίζει ο Θαπατέρο. «Ήταν εξουθενωμένος αλλά μιλούσε με σταθερή φωνή. Ήταν αποφασισμένος να βάλει μπρος το απαιτούμενο σκληρότατο σχέδιο λιτότητας σε αντάλλαγμα για την οικονομική βοήθεια. Αλλά συγχρόνως μου μετέφερε με πόνο, με πόνο και με κάποια παραίτηση, ότι δεν ένιωθε αρκετή ευρωπαϊκή αλληλεγγύη (...)».
Αναφερόμενος στις συζητήσεις του καλοκαιριού του 2011 για το δεύτερο «πακέτο» προς την Ελλάδα, ο Θαπατέρο μιλά για τις «ίσως πιο δύσκολες στιγμές που έζησα μεταξύ των Ευρωπαίων ετέρων. Ήταν τρεις το πρωί και δεν επιτυγχανόταν συμφωνία- για 0,25% επιτόκιο!- και επιπλέον ζητούσαν ακατάπαυστα εγγυήσεις και περισσότερες εγγυήσεις από την Ελλάδα. 'Τον Παρθενώνα; Τα ελληνικά νησιά;...Μέχρι πού θέλεις να φτάσεις; Είναι αυτό που θέλεις για εγγύηση;' έφτασε να αναφωνήσει ένας αγανακτισμένος Παπανδρέου και σχεδόν έτσι ήταν, με μορφασμούς ασυνήθιστους για έναν ηγέτη με πρόσωπο πάντα ήρεμο και ήπιο».
η αλήθεια είναι ότι εμείς είμαστε αλλού... πιστεύουμε καμμενους και συριζαιους... η αλήθεια είναι οτι η Ελλάδα βρέθηκε στα σκατά εξαιτίας 30 χρόνων ρουσφετιστικης και μιζαδορικης πολιτικής ... αυτά έτυχαν στον ΓΑΠ να διορθώσει, μαζι και τις λαμογιες του επιτελείου του Καραμανλή... μάγοι δεν υπάρχουν αλλά εμείς συνεχίζουμε να πιστεύουμε σε Συριζαιους Καμμενους και ΧΑυγητες ...
..................
Ίσως ο Θαπατέρο να μην ήταν παρών στις Κάννες, αλλά δεν χρειαζόταν αυτό για να διαμορφώσει την προσωπική του άποψη για τον Παπανδρέου. Δυστυχώς στην Ελλάδα έχουμε την ικανότητα η αλήθεια να ετεροκαθορίζεται από τις ξένες πηγές. Τρανταχτό παράδειγμα τα αρχεία του βρετανικού Foreign Office, που μέσω αυτών μαθαίνεις την πλήρη αλήθεια για τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο και όχι τόσο από την ελληνική ιστοριογαφία. Έτσι και σ' αυτή την περίπτωση οι Έλληνες (που ακόμα μπορούν και κρατούν το κριτήριο της λογικής στην πιο δύσκολη μεταπολεμικά συγκυρία για τη χώρας μας) μαθαίνουν από την προσωπική διήγηση ενός ισπανού πρώην πρωθυπουργού το τιτάνιο διακύβευμα που είχε να διαχειριστεί ο Παπανδρέου. Δεν σημαίνει ότι όλα όσα λέει ο Θαπατέρο είναι γραμμένα στις πλάκες του Μωυσή, αλλά δεν μπορεί να ψεύδεται ως προς το παπανδρεϊκό ήθος. Πολλοί αμφισβήτησαν τον πατριωτισμό του Παπανδρέου, πολλοί τον είπαν "δοτό", "δοσίλογο", "προδότη", "εντεταλμένο". Όμως εκείνος δεν ήταν 'εθνολαϊκιστής", αλλά μόνος μπροστά σε δέκα εκατομμύρια, μόνο και μόνο υπηρετούσε τις δικές του αρχές και αξίες, τη διαφάνεια, τον πολιτικό πολιτισμό, την μετριοπάθεια, τη λογική. Αυτά ήταν τα συστατικά του δικού του πατριωτισμού, που όμως δεν κολλούσε με την καθ' ημάς εξαλλοσύνη, τη τσάμπα μαγκιά, τον βερμπαλισμό του καφενείου. Αυτό το ήθος μας κληρονομεί σε μας ο Θαπατέρο με την αφήγηση του και καλό θα ήταν, για όλους μας από εδώ και πέρα, να μην κάνουμε αποποποίηση, αλλά αποδοχή της..
See more at: http://www.epikairo.gr/index.php/politiki/item/7158-min-mas-ksypnas-thapatero-apo-to-oneiro-pou-mas-emathan-na-vlepoume-vol-2#sthash.i513Bnah.dpuf
Αποσπάσματα από το νεο βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού της Ισπανίας, Χοσέ Λουίς Ροντρίγκες Θαπατέρο, «El dilema. 600 dias de vertigo» («Το δίλημμα. 600 ημέρες ιλίγγου»), δημοσιεύει σήμερα η εφημερίδα «Έθνος».
Μάλιστα, η λέξη «Ελλάδα», εμφανίζεται στον τίτλο κεφαλαίων και υποκεφαλαίων και συνολικά 160 φορές στο βιβλίο. Ενδεικτικό της έμφασης που δίνεται στη χώρα μας είναι ότι οι λέξεις «Γαλλία» και «Γερμανία» εμφανίζονται 42 και 76 φορές αντίστοιχα.
«Εκείνες τις μέρες», γράφει ο Θαπατέρο, «μίλησα σε αρκετές περιπτώσεις προσωπικά με τον Παπανδρέου σχετικά με την πρωτοβουλία του (να κάνει δημοψήφισμα). Του επισήμανα με σεβασμό, λόγω της ειλικρινούς εκτίμησης που νιώθω γι' αυτόν, τους σοβαρούς κινδύνους που συνόδευαν την αιφνιδιαστική πρότασή του. Δεν ήταν εύκολο να πω στον Παπανδρέου κάτι που ακουγόταν σαν μομφή. Πάντα ήπιος, τις ημέρες πριν από την παραίτησή του μου μετέφερε το πόσο απομονωμένος αισθανόταν μπροστά στην οικονομική και κοινωνική κατάσταση της χώρας του. (...) 'Δεν μπορώ άλλο', μου είπε. Τον καταλάβαινα και δεν ανέφερα ξανά το δημοψήφισμα. Μια πρωτοβουλία που πέθανε στους διαδρόμους και στα σαλόνια του παλατιού των φεστιβάλ και των συνόδων των Καννών".
Σε ενα αλλο σημείο, ο πρώην πρωθυπουργός της Ισπανίας, αναφέρει «ο Γ. Παπανδρέου κέρδισε την εμπιστοσύνη του συμβουλίου με τη σοβαρότητα και τη διαφάνεια, αλλά η περιγραφή του (για την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και ειδικά τα δημοσιονομικά- την οποία ο Θαπατέρο χαρακτηρίζει «συγκλονιστική και «ζοφερή») είχε αντίκτυπο στην ευρωπαϊκή πολιτική ηγεσία. Τα πρόσωπα αρκετών αρχηγών κρατών και κυβερνήσεων έδειχναν την κατάπληξή τους ενώ άλλα κάποια συμπόνια για τον Έλληνα πρωθυπουργό».
Στις 11 Φεβρουαρίου 2010 έγινε η πρώτη σύνοδος κορυφής με αποκλειστικό θέμα την Ελλάδα και ήταν «αποκαρδιωτική». «Ο Παπανδρέου περισσότερο θέλησε να ζητήσει κατανόηση παρά βοήθεια (...) Και με σφοδρή επιθυμία να διατηρήσει την εθνική υπερηφάνεια δήλωσε ότι δεν θα ζητούσε βοήθεια προς το παρόν, ότι θα συνέχιζε να βασίζεται στις αγορές και ότι, βλέποντας την ευρωπαϊκή συμπεριφορά, αναλογιζόταν την πιθανότητα αιτήματος προς το ΔΝΤ για βοήθεια».
Τον Απρίλιο η Ελλάδα προσέφυγε στη χρηματοδότηση του μνημονίου.
«Στις 2 Μαΐου μίλησα με τον Παπανδρέου», συνεχίζει ο Θαπατέρο. «Ήταν εξουθενωμένος αλλά μιλούσε με σταθερή φωνή. Ήταν αποφασισμένος να βάλει μπρος το απαιτούμενο σκληρότατο σχέδιο λιτότητας σε αντάλλαγμα για την οικονομική βοήθεια. Αλλά συγχρόνως μου μετέφερε με πόνο, με πόνο και με κάποια παραίτηση, ότι δεν ένιωθε αρκετή ευρωπαϊκή αλληλεγγύη (...)».
Αναφερόμενος στις συζητήσεις του καλοκαιριού του 2011 για το δεύτερο «πακέτο» προς την Ελλάδα, ο Θαπατέρο μιλά για τις «ίσως πιο δύσκολες στιγμές που έζησα μεταξύ των Ευρωπαίων ετέρων. Ήταν τρεις το πρωί και δεν επιτυγχανόταν συμφωνία- για 0,25% επιτόκιο!- και επιπλέον ζητούσαν ακατάπαυστα εγγυήσεις και περισσότερες εγγυήσεις από την Ελλάδα. 'Τον Παρθενώνα; Τα ελληνικά νησιά;...Μέχρι πού θέλεις να φτάσεις; Είναι αυτό που θέλεις για εγγύηση;' έφτασε να αναφωνήσει ένας αγανακτισμένος Παπανδρέου και σχεδόν έτσι ήταν, με μορφασμούς ασυνήθιστους για έναν ηγέτη με πρόσωπο πάντα ήρεμο και ήπιο».
.................
η επαναφορά του ΓΑΠ ... ποιο σκληρός από ποτέ ο ΓΑΠ σώζει τον παρθενωνα και μαζι τους Ελληνες από τον αδηφάγο Σαρκοζι.... η αλήθεια είναι ότι εμείς είμαστε αλλού... πιστεύουμε καμμενους και συριζαιους... η αλήθεια είναι οτι η Ελλάδα βρέθηκε στα σκατά εξαιτίας 30 χρόνων ρουσφετιστικης και μιζαδορικης πολιτικής ... αυτά έτυχαν στον ΓΑΠ να διορθώσει, μαζι και τις λαμογιες του επιτελείου του Καραμανλή... μάγοι δεν υπάρχουν αλλά εμείς συνεχίζουμε να πιστεύουμε σε Συριζαιους Καμμενους και ΧΑυγητες ...
..................
Ίσως ο Θαπατέρο να μην ήταν παρών στις Κάννες, αλλά δεν χρειαζόταν αυτό για να διαμορφώσει την προσωπική του άποψη για τον Παπανδρέου. Δυστυχώς στην Ελλάδα έχουμε την ικανότητα η αλήθεια να ετεροκαθορίζεται από τις ξένες πηγές. Τρανταχτό παράδειγμα τα αρχεία του βρετανικού Foreign Office, που μέσω αυτών μαθαίνεις την πλήρη αλήθεια για τον ελληνικό εμφύλιο πόλεμο και όχι τόσο από την ελληνική ιστοριογαφία. Έτσι και σ' αυτή την περίπτωση οι Έλληνες (που ακόμα μπορούν και κρατούν το κριτήριο της λογικής στην πιο δύσκολη μεταπολεμικά συγκυρία για τη χώρας μας) μαθαίνουν από την προσωπική διήγηση ενός ισπανού πρώην πρωθυπουργού το τιτάνιο διακύβευμα που είχε να διαχειριστεί ο Παπανδρέου. Δεν σημαίνει ότι όλα όσα λέει ο Θαπατέρο είναι γραμμένα στις πλάκες του Μωυσή, αλλά δεν μπορεί να ψεύδεται ως προς το παπανδρεϊκό ήθος. Πολλοί αμφισβήτησαν τον πατριωτισμό του Παπανδρέου, πολλοί τον είπαν "δοτό", "δοσίλογο", "προδότη", "εντεταλμένο". Όμως εκείνος δεν ήταν 'εθνολαϊκιστής", αλλά μόνος μπροστά σε δέκα εκατομμύρια, μόνο και μόνο υπηρετούσε τις δικές του αρχές και αξίες, τη διαφάνεια, τον πολιτικό πολιτισμό, την μετριοπάθεια, τη λογική. Αυτά ήταν τα συστατικά του δικού του πατριωτισμού, που όμως δεν κολλούσε με την καθ' ημάς εξαλλοσύνη, τη τσάμπα μαγκιά, τον βερμπαλισμό του καφενείου. Αυτό το ήθος μας κληρονομεί σε μας ο Θαπατέρο με την αφήγηση του και καλό θα ήταν, για όλους μας από εδώ και πέρα, να μην κάνουμε αποποποίηση, αλλά αποδοχή της..
See more at: http://www.epikairo.gr/index.php/politiki/item/7158-min-mas-ksypnas-thapatero-apo-to-oneiro-pou-mas-emathan-na-vlepoume-vol-2#sthash.i513Bnah.dpuf
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου